جراحی پلاستیک
جراحی پلاستیک شاخه ای از جراحی است که بطور تخصصی به ترمیم و بازسازی بافت ها و پوست از بین رفته یا آسیب دیده ی بدن که معمولا به دلیل جراحی، بیماری، آسیب یا ناهنجاری های زمان تولد ایجاد شده اند می پردازد.
هدف اصلی جراحی پلاستیک حفظ عملکرد بافت و پوست، نزدیک به وضعیت طبیعی شان است تا آنجائیکه امکان آن وجود داشته باشد. بهبود وضعیت ظاهری بدن یک هدف مهم اما ثانویه است.
جراحی پلاستیک با جراحی زیبایی که برای تغییر ظاهر یک فرد سالم جهت رسیدن به یک ظاهر مطلوب تر است، تفاوت دارد. مبحث جداگانه ای در مورد جراحی زیبایی وجود دارد.
چرا از جراحی پلاستیک استفاده می شود
از جراحی زیبایی برای ترمیم موارد زیر می توان بهره گرفت:
- ناهنجاری هایی که از زمان تولد وجود داشته اند مانند شکاف لب و کام، انگشتان پرده دار و علائم مادرزادی تولد
- مناطقی که به دلیل برداشتن بافت های سرطانی مثلا از صورت یا پستان ها، آسیب دیده اند
- سوختگی های وسیع یا سایر آسیب های جدی مانند آسیب هایی که بعلت تصادفات رانندگی ایجاد می شوند
جراحی زیبایی همچنین کمک می کند که فرد اعتماد به نفس ش را بعد از یک جراحی دوباره به دست آورد.
دسترسی به جراحی پلاستیک
جراحی زیبایی توسط جراح پلاستیک که آموزش گسترده ای دیده و عضو انجمن های جراحی است، انجام می شود.
بیشتر افراد با توجه به وضعیت شان توسط پزشک عمومی به جراح پلاستیک ارجاع داده می شوند.
دسترسی به جراحی زیبایی به صورت خصوصی نیز وجود دارد اما می تواند بسیار گران باشد. اگر می خواهید در بخش خصوصی تحت درمان قرا بگیرید، پیش از عمل در مورد هزینه ها با او مشورت کنید.
تکنیک های جراحی پلاستیک
در جراحی زیبایی از طیف گسترده ای از تکنیک های بازسازی کننده استفاده می شود، اما تکنیک های اصلی عبارتند از:
- پیوند پوست – قسمتی از پوست سالم از منطقه ی غیر درگیر برداشته شده و برای جایگزینی پوست آسیب دیده مورد استفاده قرار می گیرد
- جراحی فلپ پوستی – تکه ای از بافت همراه با رگ های خونی ش که آن را زنده نگه می دارد از قسمتی از بدن به منطقه ای دیگر منتقل می شود؛ به این روش جراحی فلپ گفته می شود چرا که قسمتی از بافت سالم در زمان جایگزین شدن به بدن متصل باقی می ماند.
- گسترش بافت – بافت احاطه کننده کشیده می شود تا بدن بتواند با رشد این پوست اضافه از آن برای بازسازی مناطق نزدیک آن استفاده کند
علاوه بر این روش های اصلی، جراحان پلاستیک از طیف گسترده ای از روش های دیگر مانند انتقال یا پیوند چربی (چربی از یک قسمت بدن به قسمت دیگری از بدن برای اصلاح ناهمواری ها انتقال داده می شود)، بستن به روش وَکیوم یا خلاء(در اطراف زخم از طریق یک قطعه فوم استریل مکش ایجاد شده تا مایع اطراف آن را خارج کرده و به بهبود زخم کمک نماید)، کرم یا آرایش پوشاننده و ابزارهای پروتز مانند اندام مصنوعی نیز استفاده می کنند.
از جراحی پلاستیک چرا استفاده می شود؟
از جراحی زیبایی برای اصلاح نقص هایی که از زمان تولد وجود دارند و یا برای ترمیم آسیب های پوستی و بافتی که بعلت بیماری ها، امراض و آسیب های بعدی در زندگی ایجاد می شوند، استفاده می شود.
جراحی زیبایی همچنین می تواند اعتماد به نفس، عزت نفس و کیفیت کلی زندگی فرد را بهبود ببخشد.
موقعیت های مختلفی وجود دارد که ممکن است نیاز به جراحی زیبایی باشد و از روش های جراحی متنوعی می توان استفاده نمود.
وضعیت هایی که از زمان تولد وجود دارند
جراحی زیبایی می تواند برای اصلاح نقص هایی که از زمان تولد وجود دارند (نقایص مادرزادی) مورد استفاده قرار بگیرد، از جمله:
- شکاف لب و کام – یک نقص زمان تولد که لب بالایی و سقف دهان(کام) را درگیر می کند
- علائم مادرزادی شامل خال لکه شرابی یا همانژیوم – این نواقص بعلت مشکلات عروق خونی ایجاد می شوند
- کرانیوسینوستوز – یک مشکل نادر جمجمه است که باعث تولد نوزاد با شکل غیرطبیعی سر می شود
- هایپوسپادیاس – دهانه ی مجرای ادرار(لوله ای که ادرار را به خارج از بدن حمل می کند) در پسران در زیر آلت تناسلی شان قرار دارد
- اشکالات گوش – از جمله گوش های بسیار کوچک یا عدم وجود گوش (میکروتیا)
- اشکالات دست – از جمله انگشتان پرده دار یا تعداد انگشتان بیشتر یا کمتر
موقعیت هایی که دیرتر در زندگی ایجاد می شوند:
جراحی زیبایی همچنین می تواند برای ترمیم و بازسازی آسیب های بافتی که به دلیل مشکلات بعدی در زندگی ایجاد شده اند (مشکلات اکتسابی) مورد استفاده قرار گیرد، از جمله:
- سرطان– برای ترمیم پوست یا بهبود ظاهر قسمتی از بدن بعد از برداشتن بافت سرطانی از جاهایی مانند سینه یا صورت
- تروما (آسیب)– برای ترمیم آسیب های ناشی از عواملی مانند شکستگی های شدید که پوست را پاره می کند و یا زخم های بزرگ(مانند گازگرفتگی حیوانات)
- عفونت – برای برداشتن بافت مرده و ترمیم مناطق اطراف
- سوختگی وسیع – برای ترمیم پوست آسیب دیده و بهبود ظاهر آن
- سایر مشکلات – مانند استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، سندرم تونل کارپ، زخم های فشاری، انقباض دوپویترِن و فلج صورت(مانند فلج بل)
جراحی پلاستیک چگونه انجام می شود؟
جراحی پلاستیک شامل انواع مختلفی از تکنیک ها برای برداشتن یا دستکاری بافت های بدن است. قبل از انجام جراحی ، باید با جراح مشورت کنید. او با جزئیات آنچه را که قبل، حین و بعد از جراحی رخ می دهد برای شما شرح خواهد داد. همچنین ممکن است یک ارزیابی روانشناسی برای شما انجام شود.
جراحی زیبایی سابقا به روشی تحت عنوان پیوند پوست محدود می شد اما تکنیک های جدیدتر مانند گسترش بافت و جراحی فلپ این روزها اغلب مورد استفاده قرار می گیرند. این تکنیک ها با جزئیات بیشتر در زیر شرج داده شده اند.
پیوند پوست
پیوند (گرافت) پوست یک روش جراحی ست که طی آن پوست سالم از یک منطقه ی غیردرگیر بدن برداشته شده و برای پوشاندن پوست آسیب دیده یا از دست رفته مورد استفاده قرار می گیرد.
گرافت های پوستی ممکن است برای شکستگی های استخوان که موجب پارگی پوست می شوند(شکستگی های باز)، زخم های بزرگ، جراحی برداشت پوست یک منطقه از بدن(مثلا بعلت سرطان) و سوختگی ها مورد استفاده قرار بگیرند.
دو نوع اصلی پیوند پوست پوست وجود دارد:
- پیوند پوست با ضخامت کامل – لایه ی فوقانی پوست(اِپی درم) و سایر لایه های زیرین پوست(دِرم) برداشته شده و ناحیه بوسیله ی بخیه بسته می شود؛ فقط منطقه ی کوچکی از پوست معمولا از ناحیه ی گردن، پشت گوش یا قسمت داخلی بالای بازو برداشته می شود
- پیوند پوست با ضخامت جزئی – اِپی درم و قسمت کوچک تری از دِرم برداشته شده و آن ناحیه بدون بخیه گذاشته می شود تا بهبود یابد؛ پوست معمولا از ناحیه ی کشاله ی ران، باسن یا قسمت بالایی بازو برداشته می شود
قبل از انجام این روش، به شما بیهوشی عمومی و یا بی حسی موضعی داده می شود. این موضوع به اندازه و محل منطقه ی درگیر بستگی دارد. گرافت پوستی معمولا به کمک بخیه، گیره، پنس و یا چسب مخصوص در محل نگه داشته می شود. ناحیه با پانسمان استریل پوشیده می شود تا زمانیکه به جریان خون اطراف متصل شود که معمولا حدود 5 تا 7 روز طول می کشد.
همچنین پانسمانی هم روی ناحیه ای که پوست از آنجا برداشته شده قرار داده می شود(محل اهدا) تا از عفونت محل جلوگیری شود. معمولا حدود دو هفته طول می کشد ناحیه ی اهدای گرافت پوستی با ضخامت جزئی بهبود یابد. در مورد گرافت پوستی با ضخامت کامل حدود 5 الی 10 روز طول می شکد تا ناحیه ی اهدا کننده بهبود پیدا کند، چرا که این ناحیه کوچک است و با بخیه بسته شده است.
در ابتدا، ناحیه ی پیوند شده رنگ قرمز مایل به بنفش دارد، اما با گذشت زمان کمرنگ می شود. ممکن است یک تا دوسال طول بکشد تا ظاهر پوست بطور کامل بهبود یابد. رنگ نهایی این ناحیه ممکن است مختصری با پوست اطرافش متفاوت و اندکی برجسته تر باشد.
گسترش بافت
گسترش بافت روشی است که بدن را در جهت پیش می برد تا با کشیدن بافت های اطراف، پوست اضافی ایجاد کند. این پوست اضافی می تواند بعدا برای بازسازی ناحیه ی مجاور مورد استفاده قرار بگیرد.
مثال هایی از زمانی که از روش گسترش بافت استفاده می شود عبارتست از بازسازی پستان و ترمیم زخم های بزرگ. این روش به این شکل است که یک ابزار شبیه بالن به نام منبسط کننده زیر پوست در نزدیکی ناحیه ای که باید ترمیم شود قرار داده می شود. سپس این بالن بتدریج با گذشت زمان با آب نمک پر شده و باعث می شود پوست بتدریج کش آمده و رشد کند.
عملیاتی که طی آن منبسط کننده جاسازی می شود، معمولا تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.
زمانی که برای گسترش بافت طول می کشد متفاوت است و تاحد زیادی به اندازه ی محلی که باید ترمیم شود، بستگی دارد. اگر ناحیه ی بزرگی از پوست درگیر است، می تواند 3 الی 4 ماه طول بکشد تا پوست به اندازه ی کافی گسترش پیدا کند. در طی این مدت، منبسط کننده یک برآمدگی زیر پوست ایجاد می کند.
وقتی پوست به اندازه ی کافی گسترش یافت، نیاز به عملیات دومی است تا منبسط کننده خارج شده و بافت جدید جاگذاری شود.
این تکنیک این اطمینان را ایجاد می کند که ناحیه ای از پوست که ترمیم شده رنگ و بافتی مشابه محیط اطرافش خواهد داشت. همچنین شانس کمتری برای رد و پس زدن ترمیم وجود دارد چرا که جریان خون پوست برقرار می ماند (برای اطلاعات بیشتر مبحث عوارض مربوط به جراحی پلاستیک را ببینید).
جراحی فِلَپ
جراحی فلپ شامل انتقال یک تکه ی زنده ی بافت از یک قسمت بدن به قسمت دیگر همراه با حفظ عروق خونی آن است که بافت را زنده نگه می دارد.
جراحی فلپ ممکن است برای علل مختلفی از جمله بازسازی پستان، شکستگی های باز، زخم های بزرگ و بهبود شکاف کام و لب مورد استفاده قرار گیرد.
در بیشتر موارد، قسمتی از پوست به بدن متصل باقی می ماند که یک “فلپ”(زبانه) ایجاد می کند. سپس این فلپ تغییر مکان داده شده روی ناحیه ی آسیب دیده دوخته می شود.
گاهی اوقات، از روشی به نام فلپ آزاد استفاده می شود. این روش زمانی است که تکه ای از پوست و عروق خونی تامین کننده ی آن کاملا از منبع خون اصلی جدا شده و سپس در محل جدید مجددا متصل می شوند. روشی به نام میکروسِرجِری (جراحی با استفاده از میکروسکوپ) برای پیوند دادن عروق خونی ظریف در محل جدید مورد استفاده قرار می گیرد.
بسته به محل و اندازه ی فلپ، جراحی ممکن است تحت بیهوشی عمومی و یا بی حسی موضعی انجام شود.
از آنجائیکه جراحی فلپ اجازه می دهد منبع خون منطقه ی ترمیم شده حفظ شود خطر کمتری برای رد ترمیم انجام شده نسبت به پیوند پوست وجود دارد.
وضعیت های ویژه
برای دریافت اطلاعات در مورد وضعیت های خاصی که جراحی پلاستیک بطور شایع برای درمان آنها به کار می رود این مباحث را ببینید: