درمان بزرگی خوش خیم پروستات

درمان بزرگی خوش خیم پروستات

درمان بزرگی خوش خیم پروستات بستگی به شدت علائم شما دارد. در صورتیکه علائم شما خفبف باشد نیازی به درمان فوری ندارید اما باید بطور مرتب تحت معاینه (چک آپ) پروستات قرار گیرید.
ممکن است به شما توصیه هایی در مورد تغییر سبک زندگی داده شود، مانند:

  • نوشیدن کمتر الکل، کافئین و نوشیدنی های گازدار
  • محدود کردن مصرف شیرین کننده های مصنوعی
  • فعالیت بدنی منظم
  • نوشیدن کمتر مایعات در ساعات شب

ممکن است در بزرگی خوش خیم پروستات با علائم متوسط تا شدید داروهایی برای کاهش اندازه پروستات و شل کردن مثانه تجویز شود. جراحی فقط در موارد بزرگی خوش خیم پروستات با علائم متوسط تا شدید که به درمان دارویی پاسخ نداده اند، توصیه می شود.

درمان بزرگی خوش خیم پروستات (BPH) بستگی به شدت علائمی دارد که تجربه می کنید.
درمان های عمده عبارتند از:

  • ایجاد تغییرات در سبک زندگی
  • دارو
  • کاتتر
  • جراحی

ایجاد تغییرات در سبک زندگی

شما می توانید علائم تان را با تغییرات ساده ای در سبک زندگی تسکین دهید، مانند:
کاهش مصرف نوشیدنی های گازدار، الکل، کافئین و شیرین کننده های مصنوعی. نوشیدنی های گازدار و نوشیدنی های حاوی الکل، کافئین (مانند چای، قهوه و کولا) و شیرین کننده های مصنوعی می توانند مثانه را تحریک کرده و علائم ادراری را بدتر کند.

مصرف کمتر مایعات در عصر. سعی کنید میزان مایعاتی که در عصر می نوشید را کاهش دهید و 2 ساعت پیش از رفتن به رختخواب چیزی ننوشید. این کار می تواند از بیدار شدن شما در شب جلوگیری کند. البته مطمئن شوید که در طی روز به اندازه کافی مایعات مصرف می کنید.

به یاد داشته باشید که مثانه تان را تخلیه کنید. به یاد داشته باشید که پیش از سفرهای طولانی یا در شرایطی که می دانید براحتی امکان رفتن به توالت را نخواهید داشت، قبل از آن به توالت بروید.

دفع دوباره. پس از اتمام دفع ادرار و پیش از تلاش مجدد چند دقیقه صبر کنید. این کار کمک می کند مثانه تان را به طور کامل تخلیه کنید. اما مراقب باشید که زور نزنید و به خودتان فشار نیاورید.

داروهایتان را چک کنید. با پزشکتان چک کنید که احیانا داروهایی که مصرف می کنید، علائم ادراری تان را بدتر نکنند مانند: ضد افسردگی ها یا ضد احتقان ها.

میوه و غذاهای فیبردار بیشتری بخورید. این کار به پیشگیری از یبوست کمک می کند. یبوست می تواند به مثانه تان فشار بیاورد و علائم پروستات بزرگ شده را بدتر کند.

استفاده از پَد یا پوشش. می توانید پَدها و شورت های جاذب را زیر لباس زیرتان بپوشید، یا لباس زیرتان را کاملا عوض کنید. این کار هرگونه نشت ادرار را به خود جذب می کند.

پوشش های ادراری نیز می توانند به مشکل نشت ادرار کمک کنند. آن ها شبیه کاندوم هستند و از انتهای آن ها یک لوله بیرون آمده است. این لوله به کیسه ای متصل می شود که می توانید آن را زیر شلوارتان به پایتان ببندید.

آموزش مثانه. آموزش مثانه یک برنامه ورزشی است که هدف آن این است که به فرد کمک کند زمان بیشتری را بدون ادرار کردن بگذراند و ادرار بیشتری را در مثانه اش نگه دارد. به شما یک هدف داده خواهد شد، مانند این که حداقل 2 ساعت بین هر بار ادرار کردنتان فاصله بیندازید.
همچنین به شما چند تمرین ورزشی داده خواهد شد مانند ورزش های تنفسی، ریلَکسِیشِن و ماهیچه ای تا به شما کمک شود که به ادرار کردن فکر نکنید.
به مرور هدف گذاری زمانی تان افزایش خواهد یافت و در پایان برنامه باید به جایی برسید که بتوانید مدت زمان زیادی را بدون ادرار کردن بگذرانید.
برای اطلاعات بیشتر درباره هر یک از این تغییرات در سبک زندگی از پزشک خود یا پرستار دوره دیده سوال کنید.


داروها

اگر ایجاد تغییر در سبک زندگی به شما کمک نمی کند یا برای شما مناسب نیست، احتمالا برای شما دارو تجویز خواهد شد.
مسدود کننده های آلفا ماهیچه های غده ی پروستات را در بخش پایینی مثانه شل می کنند تا دفع ادرار آسان تر شود. داروهای رایج این گروه تامسولوسین و آلفوزوسین هستند.
آنتی کولینرژیک ها در صورتی که ماهیچه های مثانه بیش فعال باشند آن ها را آرام می کنند.
مهار کننده های آنزیم 5 – آلفا ردوکتاز اگر غده پروستات بزرگ شده باشد آن را کوچک می کند. داروهای متداول این گروه فیناستِراید و دوتاستِراید هستند.
ادرارآورها سرعت تولید ادرار را افزایش می دهند. اگر در طول روز از ادرارآور استفاده شود، حجم ادرار تولید شده در شب را کاهش می دهد.
دِسموپِرسین ها سرعت تولید ادرار را کاهش می دهند بنابراین ادرار کمتری در شب تولید می شود.
پزشک شما نباید برای درمان علائم ادراری تان، هومِئوپاتی، درمان گیاهی یا طب سوزنی پیشنهاد دهد، چرا که شواهد معتبر کافی درباره ی عملکرد و ایمنی آن ها وجود ندارد.
درمان های گیاهی می توانند موجب عوارض جانبی شده یا با دیگر داروها تداخل اثر داشته باشند.

کاتِتِرها

اگر به طور مداوم در ادرار کردن مشکل دارید (بیماری به نام احتباس ادراری مزمن)، شاید برای تخلیه مثانه تان به کاتِتِر نیاز داشته باشید.
کاتِتِر یک لوله ی نرم است که ادرار را از مثانه به خارج بدن منتقل می کند. این لوله باریک می تواند وارد مجرای ادراری شود، یا از طریق حفره کوچکی که در شکم، بالای استخوان شرمگاهی توسط پزشک ایجاد می شود، وارد شود. ادرار از طریق این لوله خارج خواهد شد.
ممکن است برای شما کاتِتِر موقت یا یک کاتِتِر که برای مدت زیادی در مثانه باقی می ماند، تجویز شود.

جراحی

اکثر مردهای مبتلا به علائم ادراری نیازی به جراحی ندارند اما اگر درمان های دیگر اثر نداشته باشند، جراحی می تواند یک گزینه باشد.

برداشتن بخشی از پروستات از راه مجرای ادرار (TURP). TURP شامل برداشتن بخشی از غده پروستات است که معمولا از طریق لوله ای که وارد مجرای ادراری (مجرایی که ادرار از آن خارج می شود) می شود، انجام می گیرد. این جراحی برای مردهایی که پروستات بزرگ شده دارند، مناسب است.

برداشتن پروستات(پروستاتِکتومی) با جراحی باز. این جراحی شامل خارج کردن غده پروستات از طریق ایجاد یک برش در بدن است. این جراحی برای مردانی که پروستات آنها از یک اندازه معین بزرگ تر شده باشد، مناسب است.

ایمپِلنت های لیفتِ مجرای ادراری پروستات (PUL). جراح ایمپِلنت هایی را وارد می کند که پروستات بزرگ شده را از مثانه جدا نگه می دارد تا مجرای ادراری مسدود نباشد. این کار به تسکین علائم مانند درد یا مشکل هنگام ادرار کردن کمک می کند.

سیستوپِلاستی. سیستوپِلاستی جراحی برای افزایش اندازه مثانه از طریق بخیه زدن بخشی از بافت روده به دیواره مثانه است. این جراحی می تواند به مردانی که ماهیچه های مثانه شان قبل از پر شدن مثانه منقبض می شود، کمک کند.

سم بوتولینوم. این جراحی شامل تزریق سم بوتولینوم به داخل دیواره های مثانه است. این کار می تواند به به مردانی که ماهیچه های مثانه شان قبل از پر شدن مثانه منقبض می شود، کمک کند.

تحریک ریشه عصب خاجی توسط ایمپِلنت. یک دستگاه الکتریکی کوچک که زیر پوست کاشته می شود و سیگنال های الکتریکی را برای کنترل بهتر به مثانه و سیستم ادراری ارسال می کند. این روش برای مردانی که ماهیچه های مثانه شان قبل از پر شدن مثانه منقبض می شود، مناسب است.

تغییر مسیر ادراری. تغییر مسیر ادراری شامل اتصال مستقیم لوله هایی که کلیه ها را به مثانه وصل می کنند، به بیرون از بدن است. با این روش ادرار بدون جاری شدن به مثانه، جمع آوری می شود.

این روش نیز برای مردانی مناسب است که علائمشان با خود مراقبتی و دارو بهتر  نمی شود، و نمی توانند – یا نمی خواهند سیتوپلاستی یا تحریک ریشه عصب خاجی داشته باشند.

برای دیدن نوشته هایی که دنبال آن هستید تایپ کنید.