درمان نزدیک بینی
درمان میوپی یا نزدیک بینی
نزدیک بینی معمولا به کمک شماری از درمان ها معمولا قابل اصلاح است.
درمان های اصلی عبارتند از:
- لنزهای اصلاحی – مانند عینک یا لنزهای تماسی که به چشم ها کمک می کنند تا روی اشیاء دور متمرکز شوند
- جراحی لیزر چشم – این جراحی نباید روی کودکان که چشم هایشان هنوز در حال رشد است انجام شود
- لنز های مصنوعی قابل کاشت – یک لنز مصنوعی بطور دائمی داخل چشم کار گذاشته می شود تا به چشم ها کمک کند درست فوکوس کنند.
عینک یا لنزهای تماسی شایع ترین راه های اصلاح نزدیک بینی هستند. جراحی لیزر هم بطور فزاینده ای در حال همه گیر شدن است. کاشت لنزهای مصنوعی در چشم ها یک تکنیک نسبتا جدید است که در موارد خاصی که جراحی لیزر موثر و یا امکان پذیر نیست (مانند افرادیکه نزدیک بینی خیلی شدید دارند) استفاده می شود.
لنزهای اصلاحی
عینک
نزدیک بینی به کمک عینکی که بطور مخصوص براساس نسخه ی شما ساخته شده است، قابل اصلاح می باشد. برای اطلاعات بیشتر در مورد مفهوم نسخه ی چشم پزشکی مبحث تشخیص نزدیک بینی را ببینید. استفاده از لنزی که بر اساس نسخه ی شما ساخته شده تضمین می کند که نور به درستی روی قسمت عقبی چشم شما (شبکیه) متمرکز شود بطوریکه اشیاء دور تار به نظر نرسند.
ضخامت و وزن لنزی که شما به آن نیاز دارید بستگی به میزان نزدیک بینی چشم شما دارد.
بینایی چشم شما معمولا با افزایش سن تغییر می کند، که به این معنی ست که شما در نهایت نیاز به دو عینک خواهید داشت – یک عینک برای فعالیت های با دید نزدیک مانند مطالعه و عینک دیگر برای فعالیت های دید دور مانند تماشای تلویزیون.
بعضی افراد ترجیح می دهند از لنزهای دوکانونی استفاده کنند که به آنها اجازه می دهد بدون نیاز به تعویض عینک اشیاء نزدیک و اشیاء دور را به وضوح ببینند.
همچنین شما می توانید از لنزهای چند کانونی استفاده کنید که به شما امکان دیدن اشیاء نزدیک، در فاصله ی میانی و اشیاء دور را می دهد (لنزهای واریفوکال)
لنزهای تماسی
لنزهای تماسی هم به همان روش عینک برای اصلاح دید مورد استفاده قرار می گیرند. بعضی از افراد لنزهای تماسی را به عینک ترجیح می دهند چراکه سبک و تقریبا نامرئی هستند، اما به نظرِ بعضی افراد استفاده از لنزهای تماسی پرزحمت تر و سخت تر ار عینک است.
لنزهای تماسی می توانند هر روز استفاده شده و و در پایان روز دور انداخته شوند (لنزهای روزانه ی یک بار مصرف)، یا می توانند ضدعفونی شده و مجددا مورد استفاده قرار بگیرند. همچنین لنزها می توانند برای مدت طولانی تری هم استفاده شوند هرچند که متخصصین چشم معمولا استفاده از لنزهای تماسی را در طول شب توصیه نمی کنند چرا که خطر عفونت را بالا می برد. بعضی از بینایی سنجان گاهی از روشی به نام اورتوکراتولوژی استفاده می کنند. این روش شامل استفاده از یک لنز تماسی سخت در طول شب است که تحدب قرنیه (لایه ی شفاف جلوی چشم) را صاف می کند، لذا شما در طول روز بدون عینک یا لنز بهترمی بینید. این روش درمان قطعی برای نزدیک بینی نیست چرا که قرنیه معمولا به شکل طبیعی خود بر می گردد اما می تواند وابستگی بعضی افراد به لنز را کاهش دهد.
بینایی سنج می تواند مناسب ترین نوع لنز را به شما توصیه کند. اگر تصمیم می گیرید که از لنزهای تماسی استفاده کنید بسیار مهم است که بهداشت لنز را رعایت کنید تا از عفونت چشم جلوگیری شود. در مورد ایمنی لنزهای تماسی بیشتر بخوانید.
دسترسی و هزینه
اگر واجد شرایط باشید می توانید هزینه ی عینک یا لنز تماسی تان را از طریق بیمه دریافت کنید.
اگر واجد شرایط نیستید، باید هزینه ی لنز تماسی یا عینکتان را خودتان پرداخت کنید. هزینه ی عینک بسته به قابی که انتخاب می کنید می تواند بسیار متفاوت باشد.
هزینه ی لنزهای تماسی بسته به نسخه ی شما و نوع لنزی که انتخاب می کنید متفاوت خواهد بود.
جراحی لیزر چشم
جراحی لیزر چشم شامل استفاده از لیزر برای سوزاندن و برداشتن قسمت کوچکی از قرنیه است تا تحدب آن اصلاح شود بطوریکه نور بهتر روی شبکیه متمرکز شود.
سه نوع اصلی جراحی لیزر چشم وجود دارد:
- کِراتِکتومی فوتورِفراکتیو (پی آر کِی) – مقدار کمی از سطح قرنیه برداشته شده و از لیزر برای برداشتن بافت و تغییر شکل قرنیه استفاده می شود
- لیزر کِراتومیلوز اِپی تلیال(لازِک) – شبیه به روش پی آر کی است اما از الکل برای سست کردن سطح قرنیه استفاده می شود تا یک زبانه بافتی ازمسیر کنار رود، سپس از لیزر برای تغییر شکل قرنیه استفاده می شود و بعد زبانه ی بافتی مجددا در محل خود قرار داده می شود
- کِراتِکتومی با استفاده از لیزر در محل(لازیک) – این روش شبیه لازک است اما زبانه ی بافتی کوچک تری از سطح قرنیه ایجاد می شود
این جراحی ها معمولا بصورت سرپایی انجام می شوند لذا معمولا نیازی نیست شب در بیمارستان بمانید. این کار معمولا کمتر از 30 دقیقه طول می کشد تا به پایان برسد. از یک بی حسی موضعی برای بی حس کردن چشم هایتان در زمان انجام جراحی استفاده می شود.
کدام روش بهتر است؟
هر سه نوع روش جراحی نتایج مشابهی دارند اما مدت زمان بهبودی بعد از هرکدام شان متفاوت است.
لازِک یا لازیک معمولا روش های ارجح هستند چراکه تقریبا بدون درد هستند و دید شما معمولا طی چند ساعت تا چند روز بازیابی می شود. با این حال، ممکن است تا یک ماه دید شما بطور کامل به ثبات نرسد.
روش پی آر کِی می تواند کمی دردناک باشد و چندین ماه طول بکشد تا بعد از جراحی وضعیت بینایی شما به ثبات کامل برسد.
روش لازیک تنها در صورتیکه قرنیه شما به اندازه ی کافی ضخیم باشد قابل انجام است. اگر قرنیه نازک باشد، ریسک عوارضی مانند از دست دادن بینایی بسیار بالاست. اگر قرنیه شما به اندازه ی کافی برای انجام لازیک ضخیم نیست استفاده از روش های لازک یا پی آر کی امکان پذیر است.
نتایج
نتیجه ی هر سه روش معمولا خوب است. از آنجائیکه همیشه امکان اصلاح کامل نزدیک بینی وجود ندارد، حدود 9 نفر از هر 10 فردی که جراحی می شوند پیشرفت چشمگیری در وضعیت بینایی شان خواهند داشت و بسیاری از افراد به حداقل دید مورد نیاز برای رانندگی دست پیدا می کنند.
بیشتر افرادی که تحت عمل جراحی لیزر قرار می گیرند می گویند که از نتیجه راضی هستند. با این حال، مهم است بدانید که جراحی لیزر ممکن است لزوما بینایی شما را به اندازه ی استفاده از لنزهای اصلاحی بهبود ندهد. همچنین، مانند هرنوع جراحی دیگری، جراحی لیزر هم ریسک عوارضی را به همراه دارد.
جراحی ایمپلنت (کاشت) لنز
جراحی کاشت لنز یک روش نسبتا جدید جراحی برای درمان نزدیک بینی است. این روش شامل کاشت یک لنز مصنوعی داخل چشم از طریق یک برش کوچک روی قرنیه است.
این لنزها بطور خاص برای کمک به تمرکز واضح تر نور روی شبکیه طراحی شده اند. این لنزها می توانند برای بهبود بینایی افراد مبتلا به نزدیک بینی خیلی شدید یا کسانیکه برای استفاده از عینک یا لنزهای تماسی دچار مشکل هستند، کمک کننده باشند. دو نوع اصلی کاشت لنز وجود دارد:
- ایمپلنت فاکیک – لنز مصنوعی بدون اینکه عدسی طبیعی چشم برداشته شود داخل چشم کارگذاشته می شود. این روش معمولا در افراد جوان تر که دید طبیعی شان برای مطالعه نرمال است، استفاده می شود
- جایگزینی مصنوعی – در این حالت عدسی طبیعی چشم برداشته شده و با یک لنز مصنوعی جایگزین می شود، روشی مشابه جراحی کاتاراکت(آب مروارید).
هر دو نوع جراحی کاشت معمولا تحت بی حسی موضعی انجام می شود و شما می توانید همان روز به خانه بروید. هر چشم معمولا در وضعیت جداگانه ای درمان می شود.
نتایج
کاشت لنز های فاکیک نسبت به جایگزینی لنز از جهت بهبود دید در دراز مدت نتایج بهتری دارد. با این حال، این روش ریسک بالاتری در بروز عوارضی همچون کاتاراکت دارد. بطور کلی، بیشتر افراد پیشرفت چشمگیری در وضعیت بینایی شان تجربه خواهند کرد و حدود یک مورد از هر 4 مورد ممکن است بعد از این جراحی دید کاملا طبیعی(دید 20/20) پیدا کند. جراحی جایگزینی لنز برای افراد مسن تر که چشم هایشان آسیب دیده و یا بیماری چشمی دیگری غیر از نزدیک بینی مانند کاتاراکت (آب مروارید) یا گلوکوم (آب سیاه) دارند، مناسب تر است.
همچنین، از آنجائیکه هردوی این روش ها نسبتا جدید هستند، در مورد ایمنی و اثربخشی شان در درازمدت اطلاعات کمی وجود دارد.