درمان پنومونی

پنومونی خفیف معمولا در منزل به کمک استراحت، آنتی بیوتیک ها و نوشیدن مقادیر فراوان مایعات قابل درمان است. موارد شدیدتر ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشند. شما باید همیشه مصرف یک دوره ی آنتی بیوتیک تجویز شده را به اتمام برسانید، حتی اگر احساس می کنید بهتر شده اید مگر اینکه متخصص تیم سلامت به شما بگوید. اگر شما مصرف یک آنتی بیوتیک را در قسمتی از دوره ی مصرف قطع کنید باکتری نسبت به آن آنتی بیوتیک مقاوم می شود. بعد از شروع درمان علائم شما باید بطور پیوسته بهتر شود. با این حال، سرعت بهبود علائم به این بستگی دارد که شدت پنومونی شما چقدر است.
بعنوان یک راهنمای کلی، بعد از:

• یک هفته – تب باید قطع شده باشد
• چهار هفته – درد قفسه ی سینه و تولید خلط باید تاحد زیادی کم شده باشد
• شش هفته – سرفه و تنگی نفس باید تا حد زیادی کم شده باشد
• سه ماه – بیشتر علائم باید برطرف شده باشند اما ممکن است همچنان احساس خستگی زیادی داشته باشید
• شش ماه – بیشتر افراد به حالت عادی بر می گردند
   

درمان در منزل

اگر طی 3 روز بعد از شروع آنتی بیوتیک علائم شما بهتر نشده است نزد پزشک خود بروید.
علائم ممکن است بهتر نشوند اگر:

• باکتری مسبب عفونت نسبت به آنتی بیوتیک مقاوم باشد – پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک های متفاوتی تجویز کند یا ممکن است آنتی بیوتیک دومی را برای استفاده در کنار آنتی بیوتیک اول اضافه نماید
• به جای باکتری، یک ویروس عامل ایجادکننده ی عفونت باشد – آنتی بیوتیک ها هیچ اثری روی ویروس ها ندارند و بدن شما باید به صورت طبیعی با ساخت آنتی بادی با عفونت ویروسی مقابله کند

داروهای مسکن مانند استاامینوفن و ایبوپروفن به تسکین درد و کاهش تب کمک می کنند. با این حال، اگر شرایط زیر را دارید نباید ایبوپروفن مصرف کنید:

• آلرژی نسبت به آسپرین یا سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی 
• ابتلا به آسم، بیماری کلیه، سابقه ی زخم معده یا سوء هاضمه
  
  

داروهای ضد سرفه معولا توصیه نمی شوند چرا که شواهد کمی مبنی بر اثربخشی آنها وجود دارد. یک نوشیدنی گرم لیمو عسل می تواند به تسکین ناخوشی ناشی از سرفه کمک کند. ممکن است 2 تا 3 هفته بعد از اتمام دوره ی آنتی بیوتیک تان سرفه ی شما کماکان ادامه داشته باشد و حتی ممکن برای مدت طولانی تری احساس خستگی داشته باشید تا بدن شما بهبود یابد. برای جلوگیری از کم آبی مقادیر فروان مایعات بنوشید و برای بهبودی و بازیابی انرژی بدنتان به مقدار کافی استراحت کنید. اگر سیگار می کشید، بیش از هرزمانی مهم است که این کار را متوقف کنید، چرا که سیگار به ریه های شما آسیب می زند. اگر بعد از این تمهیدات خود مراقبتی وضعیت شما در حال بدتر شدن است یا آنقدر که انتظار می رود بهتر نشده اید به پزشک خود مراجعه کنید. پنومونی بطور شایع توسط ویروس ها و باکتری هایی که از یک نفر به فرد دیگر منتقل می شوند، ایجاد می شود. اما افراد سالم می توانند بطور طبیعی بدون ابتلا به پنومونی با این میکروب ها مقابله کنند. لذا معمولا حضور فرد مبتلا به پنومونی در جمع دیگران که سالم هستند از جمله اعضای خانواده بی خطر است.
با این حال، افراد دچار ضعف سیستم ایمنی توانایی کمتری برای مقابله با عفونت ها دارند، لذا بهتر است این افراد از تماس مستقیم با فرد مبتلا به پنومونی خودداری کنند.

پیگیری

حدود 6 هفته بعد از شروع دوره ی آنتی بیوتیک تان، پزشک شما یک وقت ملاقات جهت پیگیری روند بهبودتان، برای شما تنظیم خواهد کرد. پزشک در بعضی موراد، آزمایشات پیگیری مانند رادیوگرافی اشعه ی ایکس از قفسه ی سینه درخواست می کند اگر:

• علام شما بهتر نشده است
• علائمتان برگشته است
• سیگار می کشید
• بیش از 50 سال سن دارید

به بعضی افراد بعد از بهبودی از پنومونی توصیه می شود واکسن آنفولانزا یا واکسن پنوموکوک بزنند.

درمان در بیمارستان

اگر علائم شما شدید باشد ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشید. آنتی بیوتیک ها و مایعات داخل وریدی از طریق سرم به شما داده می شود و برای کمک به تنفس تان ممکن است نیاز به اکسیژن داشته باشید.
در موارد خیلی شدید پنومونی، ممکن است نیاز به تنفس کمکی از طریق دستگاه تنفس مصنوعی در بخش مراقبت های ویژه باشد. 

پنومونی آسپیراسیون

اگر شما جسم خارجی را استنشاق کرده اید که موجب ایجاد پنومونی شده است، نیاز است که آن جسم بیرون آورده شود. برای این کار، از یک وسیله به نام برونکوسکوپ استفاده می شود تا داخل راه های هوایی و ریه های شما دیده شده و محل دقیق جسم خارجی شناسایی و سپس بیرون آورده شود. این کار تحت عنوان برونکوسکوپی شناخته می شود.