علل ریفلاکس در نوزادان

طبیعی است که بعضی نوزادان دچار ریفلاکس باشند. معمولا این وضعیت به این دلیل است که لوله ی تغذیه نوزاد (مری) همچنان در حال شکل گیری است.
بطور طبیعی این وضعیت با رسیدن نوزاد به یک سالگی زمانیکه حلقه ی عضلانی قسمت پایینی مری بطور کامل شکل گرفته و نشت محتویات معده به بیرون متوقف شود، از بین می رود.
در موارد کمی ریفلاکس می تواند نشانه ی یک بیماری جدی تر باشد از جمله:

• بیماری ریفلاکس معده به مری (GORD) – شکل طولانی مدت ریفلاکس که محتویات معده بالا می آیند و مری را تحریک می کنند
• آلرژی به شیر گاو – این حالت می تواند موجب ایجاد ضایعات پوستی، استفراغ و اسهال شود. بسیاری از نوزادان در نهایت از این مشکل بهبود می یابند و این مشکل با حذف شیرگاو از رژیم غذایی آنها  قابل درمان است.
• انسداد – در موارد نادر ریفلاکس به دلیل انسداد یا تنگی مری اتفاق می افتد یا انسدادی در ناحیه ی معده و روده ی کوچک وجود دارد.

آزمایشاتی که ممکن است لازم باشند

بیشتر نوزادان مبتلا به ریفلاکس نیازی به بررسی ندارند. ریفلاکس می تواند بر اساس علائم نوزاد شما تشخیص داده شود. در موارد نادر، اگر ریفلاکس نوزاد شما شدید یا مداوم است ممکن است آزمایشات زیر درخواست شود:

• اِندوسکوپی – یک لوله ی باریک و انعطاف پذیر که در انتهای آن یک دوربین قرار دارد از طریق گلو به پایین هدایت می شود تا از جهت هرگونه مشکلی بررسی انجام شود
• بلع باریوم – به نوزاد شما قبل از انجام رادیوگرافی اشعه ی ایکس یک نوشیدنی حاوی ماده ای به نام باریوم داده می شود. باریوم در عکس رادیوگرافی دیده می شود و کمک می کند هرگونه مشکلی در سیستم گوارش نوزاد وجود داردف مشخص شود.

این آزمایشات در بیمارستان انجام می شوند.