عوارض سقط جنین
اگر سقط جنین به صورت قانونی و تحت نظر متخصص زنان و زایمان در بیمارستان انجام شود، معمولا بی خطر است و زنان با مشکلی مواجه نمی شوند.
اما مانند هر درمان پزشکی دیگری احتمال خطر کمی وجود دارد که همه چیز به خوبی پیش نرود. هر چه سقط جنین در زمان دیرتری در دوران بارداری اتفاق بیفتد ریسک بروز عوارض افزایش خواهد یافت.
عوارض احتمالی
خطرهای اصلی مرتبط با سقط جنین عبارتند از:
- عفونت رحم – در یک مورد از هر ده سقط جنین اتفاق می افتد و غالبا با آنتی بیوتیک ها قابل درمان است.
- بقایای حاملگی در رحم باقی بماند – در یک مورد از هر20 مورد سقط جنین اتفاق می افتد که در صورت وقوع نیاز به درمان های بعدی دارد.
- تداوم حاملگی – در کمتر از یک مورد از هر 100 مورد سقط اتفاق می افتد که در صورت وقوع نیاز به درمان های بعدی دارد
- خونریزی شدید – در یک مورد از هر 1000 مورد سقط جنین دیده می شود و در موارد شدید ممکن است نیاز به انتقال خون باشد
- آسیب به دهانه رحم(سرویکس) – در یک مورد از هر 100 مورد جراحی سقط جنین روی میدهد
- آسیب به رحم – در یک مورد از هر 250 الی 1000 مورد جراحی سقط جنین و در یک مورد از هر 1000 مورد سقط جنین بوسیله ی دارو که در فاصله ی هفته های 12-24 حاملگی انجام می شود می تواند روی دهد
رابطه ای بین سقط جنین و افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان وجود ندارد.
پس از سقط جنین در صورت وجود علائم زیر که نشان دهنده ی احتمال وجود مشکل زمینه ای است باید مجددا توسط متخصص زنان و زایمان ویزیت شوید:- خونریزی شدید – بعنوان مثال در صورت دفع لخته های بزرگ خون و یا اینکه برای دو ساعت متوالی مجبور شوید دونوار بهداشتی یا بیشتر را در طول یکساعت تعویض کنید
- درد شدیدی که با داروهای مسکن مانند ایبوپروفن قابل کنترل نباشد
- درجه حرارت بالای بدن (تب)
- بوی نامطبوع ترشحات واژن
- تداوم علائم بارداری مانند تهوع و یا درد پستان ها
یک مورد سقط جنین روی شانس شما برای باردار شدن و داشتن بارداری طبیعی در آینده اثری نمی گذارد.
بسیاری از زنان فورا بعد از سقط می توانند باردار شوند لذا اگر نمی خواهید مجددا باردار شوید باید بلافاصله از روش های پیشگیری از بارداری استفاده کنید. توصیه های لازم در این مورد در بیمارستان به شما داده خواهد شد.
هرچند اگر بدنبال سقط دچار عفونت رحمی شوید که به درستی درمان نشود احتمال خطر کوچکی برای باروری و حاملگی شما در آینده وجود خواهد داشت. این عفونت می تواند به لوله های فالوپ(لوله های رحمی) و تخمدان ها گسترش یابد که تحت عنوان بیماری های التهابی لگن شناخته می شود.
بیماری های التهابی لگن می تواند خطر ناباروری و یا حاملگی خارج رحمی (حالتی که نطفه جایی خارج از رحم کاشته می شود) را افزایش دهد.
اما غالب عفونت ها قبل از اینکه به این مرحله برسند درمان می شوند و شما قبل از سقط برای کاهش خطر این عفونت ها تحت درمان آنتی بیوتیکی قرار می گیرید.
سقط های مکرر در حاملگی های آینده با افزایش مختصر خطر زایمان زودرس ( زایمان قبل از 37 هفته ی بارداری) همراهی دارد.
در صورتیکه خطرات احتمالی سقط جنین شامل شما می شود حتما با پزشک متخصص زنان و زایمان خود مشورت کنید.