گلومرولونفریت چیست؟ علت، علائم و درمان آن

فهرست مطالب

گلومرولونفریت یکی از بیماری‌های التهابی کلیه است که بر روی گلومرول‌ها، واحدهای اصلی تصفیه‌کننده خون در کلیه‌ها تأثیر می‌گذارد. این بیماری می‌تواند منجر به نارسایی کلیه و عوارض جدی‌تری شود. در این مقاله، به بررسی دقیق‌تری از گلومرولونفریت، علل، علائم، روش‌های تشخیص و درمان آن خواهیم پرداخت.

گلومرولونفریت چیست؟

گلومرولونفریت به التهاب گلومرول‌ها اشاره دارد. گلومرول‌ها شبکه‌ای از مویرگ‌ها هستند که خون را از طریق کلیه‌ها تصفیه می‌کنند. این التهاب می‌تواند باعث اختلال در عملکرد کلیه و تجمع مواد زائد در خون شود. گلومرولونفریت می‌تواند حاد یا مزمن باشد.

گلومرولونفریت به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود:

گلومرولونفریت حاد: این نوع معمولاً به دنبال عفونت‌های ویروسی یا باکتریایی، به ویژه عفونت‌های گلو ایجاد می‌شود. علائم آن به سرعت ظاهر می‌شود و معمولاً با درمان مناسب بهبود می‌یابد.
گلومرولونفریت مزمن: این نوع به تدریج پیشرفت می‌کند و ممکن است به دلیل بیماری‌های مزمن مانند دیابت یا فشار خون بالا ایجاد شود. این نوع می‌تواند منجر به نارسایی کلیه در طول زمان شود.

درخواست نوشتن آزمایش آنلاین دهید!
آزمایش میخوای بدی و نیاز به نسخه اینترنتی آزمایش داری؟ درخواست نوشتن نسخه آزمایش آنلاین ازپزشک داری؟
قبل از درخواست ویزیت، از طریق اپلیکیشن ازپزشک با قیمت خیلی مناسب درخواست نوشتن آزمایش آنلاین بده و بعد از انجام آزمایش با جواب آزمایشت ازپزشک ویزیت بگیر!

علل گلومرولونفریت چیست؟

علل بروز گلومرولونفریت می‌توانند شامل موارد زیر باشند:

عفونت‌های ویروسی: عفونت‌های ویروسی مانند ویروس آنفولانزا، هپاتیت و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) می‌توانند باعث التهاب گلومرول‌ها شوند.
عفونت‌های باکتریایی: عفونت‌هایی مانند عفونت‌های گلو به‌ویژه از نوع استرپتوکوکی می‌توانند منجر به گلومرولونفریت حاد شوند. در این موارد، سیستم ایمنی بدن به باکتری‌ها حمله کرده و باعث التهاب می‌شود.
بیماری‌های خودایمنی: بیماری‌هایی مانند لوپوس اریتماتوس سیستمیک و گرانولوماتوز با پلی‌انژیت، سیستم ایمنی بدن را به اشتباه به گلومرول‌ها حمله می‌کنند و موجب التهاب می‌شوند.
مصرف برخی داروها: برخی از داروها، مانند آنتی‌بیوتیک‌ها و داروهای ضد التهاب، ممکن است باعث بروز واکنش‌های آلرژیک شوند که به التهاب گلومرول‌ها منجر می‌شود.
بیماری‌های مزمن: بیماری‌هایی مانند دیابت و فشار خون بالا می‌توانند به مرور زمان به گلومرول‌ها آسیب بزنند و باعث بروز گلومرولونفریت مزمن شوند.

علائم گلومرولونفریت کلیه

علائم گلومرولونفریت ممکن است بسته به نوع و شدت بیماری متفاوت باشد، اما به طور کلی می‌توان به علائم زیر اشاره کرد:

ادرار خونین: یکی از بارزترین علائم گلومرولونفریت وجود خون در ادرار است که ممکن است رنگ ادرار را به قرمز یا قهوه‌ای تغییر دهد.
ورم و پف: بسیاری از بیماران ممکن است دچار ورم در نواحی مختلف بدن، به ویژه صورت، دست‌ها و پاها شوند. این ورم معمولاً ناشی از تجمع مایع در بدن است.
فشار خون بالا: التهاب گلومرول‌ها می‌تواند منجر به افزایش فشار خون شود که می‌تواند به سایر عوارض سلامتی منجر شود.
کاهش حجم ادرار: بیماران ممکن است متوجه کاهش حجم ادرار خود شوند، به ویژه در موارد حاد گلومرولونفریت.
علائم عمومی: علائم عمومی مانند تب، خستگی، حالت تهوع و استفراغ نیز ممکن است در بیماران مبتلا به گلومرولونفریت مشاهده شود.

پیشنهاد مقاله: علت نارسایی کلیه چیست؟ علائم و راه های درمان آن

علائم گلومرولونفریت حاد

گلومرولونفریت حاد معمولاً با علائم زیر خود را نشان می‌دهد:

ظهور ناگهانی علائم: علائم گلومرولونفریت حاد به طور ناگهانی و معمولاً بعد از یک عفونت (مانند عفونت گلو) آغاز می‌شود.
ادرار کف‌آلود: ادرار ممکن است به دلیل وجود پروتئین در ادرار کف‌آلود شود که نشان‌دهنده وجود پروتئین‌های غیرطبیعی است.
سردرد: بسیاری از بیماران دچار سردردهای مکرر می‌شوند که می‌تواند ناشی از فشار خون بالا باشد.
درد در ناحیه کمر: درد در ناحیه کمر یا ناحیه کلیه یکی دیگر از علائم گلومرولونفریت حاد است.

یکی از جذابیت‌های اپلیکیشن از پزشک این است که بیمار امکان دریافت مشاوره با متخصص نفرولوژی و مشاوره پزشکی آنلاین را داشته، و با استفاده از این خدمات می‌توانند بدون اتلاف وقت، با صرف هزینه کم‌تر، و بدون نیاز به تحمل شلوغی مطب به صورت کاملا آنلاین ازپزشک مورد نظر خود به راحتی مشاوره آنلاین دریافت نمائید. برای استفاده از این خدمات ارزشمند کافی است اپ ازپزشک را نصب کرده تا از تمامی خدمات مخصوص بیماران بهره‌مند شوید.

تشخیص گلومرولونفریت:

آزمایشاتی برای ارزیابی عملکرد کلیه و تشخیص گلومرولونفریت عبارتند از:

آزمایش ادرار: آزمایش ادرار می تواند نشانه هایی از عملکرد ضعیف کلیه را نشان دهد، مانند گلبول های قرمز خون و پروتئین هایی که نباید در ادرار باشند یا گلبول های سفید خون که نشانه التهاب هستند. همچنین ممکن است فقدان سطوح مورد انتظار از مواد زائد وجود داشته باشد.
آزمایشات خون: تجزیه و تحلیل نمونه‌های خون می‌تواند سطوح بالاتر از حد انتظار مواد زائد در جریان خون، وجود آنتی‌بادی‌هایی که ممکن است نشان‌دهنده یک اختلال خودایمنی، عفونت باکتریایی یا ویروسی یا سطوح قند خون نشان‌دهنده دیابت باشد را نشان دهد.
تست های تصویربرداری: اگر پزشک شما شواهدی از بیماری کلیوی را تشخیص دهد، ممکن است آزمایش های تصویربرداری را توصیه کند که ممکن است بی نظمی در شکل یا اندازه کلیه را نشان دهد. این آزمایشات ممکن است یک عکس اشعه ایکس، یک معاینه اولتراسوند یا یک سی تی اسکن باشد.
بیوپسی کلیه :این روش شامل استفاده از یک سوزن مخصوص برای استخراج تکه های کوچک بافت کلیه است تا زیر میکروسکوپ مشاهده شود. بیوپسی برای تایید تشخیص و ارزیابی درجه و ماهیت آسیب بافت استفاده می شود.

درمان گلومرولونفریت

درمان دارویی

بسته به علت گلومرولونفریت، پزشک ممکن است داروهای زیر را تجویز کند:

داروهای ضد التهاب: این داروها به کاهش التهاب و درد کمک می‌کنند.
داروهای کاهنده فشار خون: در صورت وجود فشار خون بالا، این داروها ممکن است تجویز شوند.
استروئیدها: در موارد خاص، استروئیدها می‌توانند برای کاهش التهاب و تقویت سیستم ایمنی بدن استفاده شوند.

درمان حمایتی

درمان حمایتی شامل:

کنترل مایعات: در مواردی که بیمار دچار ورم یا فشار خون بالا است، محدود کردن مصرف مایعات توصیه می‌شود.
رژیم غذایی: رژیم غذایی مناسب می‌تواند به بهبود وضعیت بیمار کمک کند. بیمارانی که دچار گلومرولونفریت هستند باید مصرف پروتئین و نمک را کاهش دهند.

دیالیز: در موارد شدید که کلیه‌ها قادر به تصفیه خون نیستند، دیالیز ممکن است لازم باشد. دیالیز فرآیندی است که به تصفیه خون کمک می‌کند و ممکن است به عنوان درمان موقتی یا دائمی استفاده شود.
پیوند کلیه: در موارد بسیار پیشرفته که کلیه‌ها به طور کامل آسیب دیده‌اند، پیوند کلیه می‌تواند یک گزینه درمانی باشد. این روش شامل جایگزینی کلیه آسیب‌دیده با کلیه سالم از یک اهداکننده است.

پیشنهاد ویژه: علت و علائم باد فتق چیست؟

رژیم غذایی در گلومرولونفریت

رژیم غذایی در مدیریت گلومرولونفریت بسیار مهم است. نکات زیر در تنظیم رژیم غذایی بیماران باید مدنظر قرار گیرد:

کاهش پروتئین: کاهش مصرف پروتئین می‌تواند به کاهش بار روی کلیه‌ها کمک کند و علائم بیماری را بهبود بخشد.
محدود کردن نمک: کاهش مصرف نمک به کاهش فشار خون و ورم کمک می‌کند. بیماران باید از مواد غذایی حاوی نمک زیاد مانند کنسروها و فست فودها خودداری کنند.
مصرف مایعات: مصرف مایعات باید کنترل شود تا از تجمع مایعات در بدن جلوگیری شود. پزشک ممکن است توصیه‌هایی برای میزان مناسب مصرف مایعات بدهد.
افزایش مصرف میوه و سبزیجات: میوه‌ها و سبزیجات غنی از ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که می‌توانند به تقویت سیستم ایمنی بدن کمک کنند. این مواد غذایی همچنین می‌توانند به کنترل فشار خون و بهبود عملکرد کلیه‌ها کمک کنند.
نظارت بر پتاسیم و فسفر: در برخی از بیماران، نظارت بر سطح پتاسیم و فسفر نیز مهم است. این مواد معدنی ممکن است در بیماران مبتلا به گلومرولونفریت افزایش یابند و نیاز به محدودیت در مصرف آن‌ها باشد.

نتیجه‌گیری

گلومرولونفریت یک بیماری جدی است که می‌تواند تأثیرات عمیقی بر روی عملکرد کلیه‌ها داشته باشد. شناسایی و درمان به موقع این بیماری بسیار مهم است. با توجه به علل، علائم و گزینه‌های درمانی مختلف، توجه به رژیم غذایی و سبک زندگی سالم می‌تواند به بهبود وضعیت بیماران کمک کند. در نهایت، مشاوره با پزشک و انجام معاینات منظم می‌تواند به پیشگیری از عوارض جدی‌تر کمک کند و کیفیت زندگی بیماران را بهبود بخشد.