سل – تشخیص

پزشک برای تشخیص بیماری سل با استروسکوپ به صدای ریه‌ها گوش می‌دهد و گره‌های لنفاوی را معاینه می‌کند تا ببیند متورم شده‌اند یا خیر. همچنین از بیمار درباره‌ی علائم بیماری، سابقه‌ی پزشکی و عوامل خطرآفرین ابتلا به سل سؤال خواهد کرد . متداول‌ترین آزمون تشخیص بیماری سل آزمایشی پوستی است که در آن مقدار بسیار کمی از توبرکولین PPD عصاره‌ی باکتری سل را به قسمت داخلی بازو تزریق می‌کنند.
پزشک پس از ۲ تا ۳ روز ناحیه‌ی تزریق را بررسی می‌کند. اگر در این ناحیه برآمدگی قرمز و سفت به‌اندازه‌ی مشخصی وجود داشته باشد، احتمال ابتلا به بیماری سل وجود دارد. متأسفانه آزمون پوستی سل ۱۰۰% دقیق نیست و ممکن است جواب مثبت یا منفی را به ‌اشتباه نشان دهد.
با این ‌حال، برای تشخیص سل آزمون‌های دیگری نیز وجود دارد که از آن جمله می‌توان به آزمایش خون، رادیوگرافی از قفسه‌ی سینه و آزمایش خلط اشاره کرد. این آزمایش‌ها برای تشخیص وجود باکتری سل به‌کار می‌روند و هم‌زمان می‌توان تست پوست را نیز انجام داد.
تشخیص سل مقاوم (MDR) از سل معمولی دشوارتر است. همچنین تشخیص سل در کودکان دشوارتر از بزرگ‌سالان است.