درمان فشارخون بالا (هایپرتانسیون)
چه زمانی درمان توصیه می شود؟
به هر کسی دچار فشارخون بالاست توصیه می شود در سبک زندگی ش تغییرات سالمی ایجاد کند. تجویز دارو برای شما به این بستگی دارد که فشار خونتان چقدر است و ریسک مشکلاتی مانند حمله های قلبی یا سکته ی مغزی در شما چقدر است. پزشک چند آزمایش خون و ادرار درخواست می کند و از شما سوالاتی در مورد سلامتی تان می پرسد تا خطر سایر بیماری ها را در شما ارزیابی کند:
- اگر فشارخون شما بطور مداوم بالاتر از 140/90 میلی متر جیوه (یا 135/85 میلی متر جیوه در خانه) است اما ریسک سایر بیماری های در شما پایین است – ایجاد تغییراتی در سبک زندگی تان به شما توصیه می شود
- اگر فشارخون شما بطور مداوم بالاتر از 140/90 میلی متر جیوه (یا 135/85 میلی متر جیوه در خانه) است و ریسک سایر بیماری ها در شما بالاست – علاوه در تغییرات در سبک زندگی داروهایی برای کاهش فشارخون برای شما تجویز می شود
- اگر فشار خون شما به طور مداوم بالاتر از 160/100 میلی متر جیوه است – علاوه بر تغییرات در سبک زندگی داروهایی هم برای کاهش فشارخون برایتان تجویز می گردد
تغییرات سبک زندگی
شما برای کاهش میزان فشارخونتان می توانید تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد نمائید. بعضی از این کارها فشارخون شما را طی چند هفته پایین می آورند، در حالیکه بعضی دیگر مدت زمان بیشتری طول می کشد تا اثر بگذارند.
این تغییرات عبارتند از:
- کاهش میزان مصرف نمک به کمتر از 6 گرم (0.2 اوز) در روز (کمتر از یک قاشق چایخوری در روز) – در مورد اینکه چطور می توانید میزان نمک در رژیم غذایی خود را کاهش دهید بیشتر بخوانید
- مصرف یک رژیم غذایی کم چرب و متعادل – شامل مقادیر فراوان میوه ها و سبزیجات تازه- در مبحث چطور سالم تر غذا بخوریم توصیه هایی را پیدا کنید
- فعال بودن – توصیه های را در مورد بیشتر ورزش کردن در اینجا بخوانید
- قطع یا کاهش مصرف الکل – توصیه های را در مورد قطع یا کاهش مصرف الکل اینجا بخوانید از جمله ثبت و یادداشت میزان مصرف نوشیدنی روزانه
- کم کردن وزن – با استفاده از حسابگر نمایه ی توده بدنی وزن سالم (BMI) وزن ایده آل خور را حساب کنید و اگر اضافه وزن دارید توصیه هایی در مورد وزن کم کردن بخوانید
- نوشیدن مقادیر کمتر کافئین – که در قهوه، چای و نوشابه وجود دارد
- ترک سیگار – برای ترک سیگار کمک بگیرید
- اگر می توانید حداقل 6 ساعت در شب بخوابید – توصیه های بیشتری در مورد خواب را اینجا بخوانید
بدون توجه به اینکه دارو مصرف می کنید یا نه می توانید این اقدامات را از همین امروز انجام دهید. در واقع، با انجام زودهنگام این اقدامات می توانید از نیاز پیداکردن به درمان دارویی پیشگیری کنید.
در مورد تغییرات در سبک زندگی برای کاهش فشارخون و پیشگیری از فشارخون بالا بیشتر بخوانید.
دارو درمانی برای فشارخون بالا
از داروهای مختلفی برای کنترل فشارخون بالا می توان استفاده کرد. بسیاری افراد لازم است ترکیبی از داروهای مختلف را استفاده کنند. داروهایی که به شما توصیه می شوند در درجه ی اول بستگی به سن و نژاد شما دارند:
- اگر زیر 55 سال سن دارید معمولا برای شما مهارکننده ی آنزیم مبدل آنژیوتانسین یا مسدود کننده گیرنده ی آنژیوتانسین-2 تجویز می شود
- اگر 55 سال یا بیشتر سن دارید، یا با هر سنی اصلیت آفریقایی یا کارائیبی دارید معمولا برای شما مسدود کننده ی کانال کلسیم تجویز می شود
ممکن است لازم باشد باقی عمرتان را داروی ضد فشارخون مصرف کنید. اما اگر فشارخون شما برای چندین سال تحت کنترل باشد پزشک تان ممکن است بتواند داروهای شما را کاهش دهد و یا قطع کند.
بسیار مهم است داروهای خود را همانطور که توصیه شده مصرف کنید. اگر دوزها را فراموش کردید، دارو بطور موثر اثر نخواهد کرد. مصرف دارو ضرورتا باعث نمی شود تفاوتی را احساس کنید اما این به این معنی نیست که اثری نداشته است.
داروهایی که برای درمان فشارخون بالا به کار می روند می توانند عوارض جانبی ایجاد کنند، اما بیشتر افراد هیچ عارضه ای را تجربه نمی کنند. اگر شما دچار عارضه ای شدید، تغییر داروهایی که مصرف می کنید معمولا کمک کننده خواهد بود.
مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین
مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین با شل کردن عروق خونی فشار خون شما را کاهش می دهند. مثال های رایج عبارتند از اِنالاپریل، لیزینوپریل، پریندوپریل و رامی پریل. شایع ترین عارضه ی جانبی این داروها سرفه ی خشک است. سایر عوارض جانبی احتمالی عبارتد از سردرد، گیجی و بثورات جلدی.
مسدود کننده های گیرنده ی آنژیوتانسین-2
مسدود کننده های گیرنده ی آنژیوتانسین -2 با روشی مشابه مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین عمل می کنند. این داورها معمولا زمانی تجویز می شوند که مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین باعث ایجاد عوارض جانبی آزاردهنده شده اند. مثال های شایع این دسته ی دارویی کاندِزارتان، ایربِزارتان، لوزارتان، والزارتان و اُلمِزارتان هستند. عوارض جانبی احتمالی شامل گیجی، سردرد، و علائم شبه سرماخوردگی و شبه آنفولانزا هستند.
مسدود کننده های کانال کلسیمی
مسدود کننده های کانال کلسیم با گشادکردن عروق خونی فشارخون را کاهش می دهند. مثال های شایع این داروها آمیلودیپین، فلودیپین و نفیدیپین هستند. سایر داروها ی این گروه از جمله دیلتیازِم و وراپامیل نیز در دسترس هستند. عوارض جانبی احتمالی شامل سردرد، تورم قوزک پا و یبوست می باشد. نوشیدن آب گریپ فروت همزمان با مصرف داروهای مسدود کننده ی کانال کلسیم می تواند خطر بروز عوارض جانبی را در شما افزایش دهد.
دیورتیک ها (ادرارآورها)
دیورتیک ها که گاهی تحت عنوان قرص های آب شناخته می شوند از طریق بیرون راندن آب و نمک اضافی از بدن به داخل ادرار کار می کنند. اگر مسدود کننده های کانال کلسیم عوارض جانبی مشکل زایی ایجاد کرده باشند، اغلب از دیورتیک ها استفاده می شود. مثال های شایع این داروها اینداپامید و بِندروفلومِتیازید هستند. عوارض جانبی احتمالی شامل گیجی در هنگام ایستادن، افزایش تشنگی، نیاز رفتن به دستشویی بطور مکرر و بثورات جلدی است. سطح پایین پتاسیم (هایپوکالِمی) و سطح پایین سدیم (هایپوناترِمی) نیز ممکن است در موارد مصرف طولانی مدت این داروها دیده شود.
مسدود کننده ی های بتا
مسدود کننده های بتا با آهسته کردن و کاهش قدرت ضربان قلب می توانند فشارخون شما را کاهش دهند. این داروها سابقا برای درمان فشارخون بسیار رایج بودند اما درحال حاضر تنها در شرایطی که داروهای دیگر کار نکرده اند، از مسدود کننده های بتا استفاده می شود. این موضوع به این دلیل است که مسدود کننده های بتا نسبت به سایر داروهای فشارخون کم اثرتر هستند. مثال های شایع آتنولول و بیزوپرولول هستند. عوارض جانبی احتمالی شامل گیجی، سردرد، خستگی، و سردی دست ها و پاها ست.
