اختلال شخصیت اجتنابی یکی از انواع اختلالات شخصیتی است که تأثیرات گسترده‌ای بر زندگی فرد می‌گذارد. این اختلال با الگوهای رفتاری مشخصی همراه است که می‌تواند روابط اجتماعی، شغلی و شخصی فرد را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
اختلال شخصیت اجتنابی با عزت نفس ضعیف و ترس شدید از طرد شدن مشخص می شود. افراد مبتلا به این عارضه اغلب برای اجتناب از این احساسات از موقعیت های اجتماعی دوری می کنند. اختلال شخصیت اجتنابی با روان درمانی (گفتار درمانی) قابل درمان است. دارو نیز ممکن است کمک کند.
در این مقاله، به بررسی اختلال شخصیت اجتنابی چیست؟ 11علائم آن، تفاوت با اختلال شخصیت اسکیزونید، تأثیرات آن بر ازدواج، تست‌های تشخیصی و روش‌های درمانی خواهیم پرداخت.
اختلال شخصیت اجتنابی چیست؟
اختلال شخصیت اجتنابی (Avoidant Personality Disorder) یکی از اختلالات شخصیتی است که با احساسات شدید ناتوانی، حساسیت به انتقاد و اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی مشخص می‌شود. افرادی که به این اختلال مبتلا هستند، تمایل دارند از تعاملات اجتماعی دوری کنند و از فعالیت‌هایی که می‌تواند به انتقاد یا طرد منجر شود، اجتناب می‌کنند. این افراد اغلب خود را ناکافی و ناتوان می‌بینند و ترس از خجالت یا طرد شدن، باعث می‌شود که از فرصت‌های اجتماعی و شغلی دوری کنند.
علائم اختلال شخصیت اجتنابی
- ترس از انتقاد: افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی به شدت از انتقاد، سرزنش و تمسخر دیگران می‌ترسند. این ترس می‌تواند باعث شود که از موقعیت‌هایی که ممکن است در آنها نقد شوند، دوری کنند.
- احساس ناتوانی و بی‌ارزشی: این افراد معمولاً خود را ناتوان و بی‌ارزش می‌بینند. این احساسات می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس و اجتناب از مواجهه با چالش‌های جدید شود.
- اجتناب از تعاملات اجتماعی: فرد مبتلا به این اختلال به طور مداوم از موقعیت‌های اجتماعی دوری می‌کند. این اجتناب می‌تواند شامل عدم شرکت در رویدادهای اجتماعی، دوری از دوستان و حتی اجتناب از همکاران در محیط کار باشد.
- حساسیت به انتقاد و طرد: این افراد بسیار حساس به انتقاد و طرد شدن هستند. حتی کوچکترین نشانه‌ای از عدم تأیید یا انتقاد می‌تواند باعث اضطراب شدید و کاهش روحیه آنها شود.
- عدم تمایل به برقراری روابط نزدیک: به دلیل ترس از طرد شدن و انتقاد، افراد مبتلا به این اختلال اغلب از برقراری روابط نزدیک و عاطفی اجتناب می‌کنند.
- اجتناب از فعالیت‌های جدید: این افراد به دلیل ترس از شکست یا انتقاد، از شروع فعالیت‌های جدید یا پذیرش مسئولیت‌های جدید خودداری می‌کنند.
- نیاز به اطمینان و تأیید مستمر: افراد مبتلا به این اختلال نیاز دارند که دائماً مورد تأیید و اطمینان دیگران قرار گیرند تا بتوانند به کارهای خود ادامه دهند.
- احساس تنهایی و انزوا: به دلیل اجتناب از تعاملات اجتماعی، این افراد اغلب احساس تنهایی و انزوا می‌کنند که می‌تواند به مشکلات روانی دیگر منجر شود.
- ترس از رد شدن در محیط کاری: این افراد در محیط کاری نیز از ترس از رد شدن و انتقاد، تمایل دارند که در فعالیت‌های گروهی و تعاملی شرکت نکنند و ترجیح می‌دهند که به تنهایی کار کنند.
- کاهش کیفیت زندگی: ترکیبی از احساسات ناتوانی، اجتناب از فعالیت‌های اجتماعی و حرفه‌ای، و نیاز به تأیید دیگران می‌تواند به کاهش کیفیت زندگی فرد منجر شود.
- عدم توانایی در ابراز احساسات: افراد مبتلا به این اختلال معمولاً در ابراز احساسات خود به دیگران مشکل دارند و از بیان نیازها و احساسات خود خودداری می‌کنند.
درخواست نوشتن آزمایش آنلاین دهید!
آزمایش میخوای بدی و نیاز به نسخه اینترنتی آزمایش داری؟ درخواست نوشتن نسخه آزمایش آنلاین ازپزشک داری؟
قبل از درخواست ویزیت، از طریق اپلیکیشن ازپزشک با قیمت خیلی مناسب درخواست نوشتن آزمایش آنلاین بده و بعد از انجام آزمایش با جواب آزمایشت ازپزشک ویزیت بگیر!
علت اختلال شخصیت اجتنابی
علت اختلال شخصیت اجتنابی ناشناخته است. ژنتیک و عوامل محیطی، مانند طرد شدن توسط والدین یا همسالان، ممکن است در ایجاد این بیماری نقش داشته باشند. رفتار اجتنابی معمولاً در دوران نوزادی یا اوایل کودکی با کمرویی، انزوا و دوری از غریبه ها یا مکان های جدید شروع می شود. بیشتر افرادی که در سال‌های اولیه خجالتی هستند، تمایل دارند از این رفتار خارج شوند، اما افرادی که به اختلال شخصیت اجتنابی مبتلا می‌شوند، با ورود به نوجوانی و بزرگسالی ترسوتر می‌شوند.
اختلال شخصیت اجتنابی چقدر شایع است؟
تخمین زده می شود که از هر 25 نفر، 1 نفر دارای اختلال شخصیت اجتنابی است. مانند سایر اختلالات شخصیت، علائم اختلال شخصیت اجتنابی ممکن است در دوران کودکی مشاهده شود و اغلب در دوران نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع به ایجاد مشکلات می کند. اختلال شخصیت اجتنابی معمولاً در افراد کمتر از 18 سال تشخیص داده نمی شود، زیرا باید شواهدی وجود داشته باشد که این الگوهای رفتاری دائمی هستند و بعید است با گذشت زمان محو شوند.
تفاوت اختلال شخصیت اجتنابی و اسکیزونید
ویژگی‌های مشترک: هر دو اختلال شخصیت اجتنابی و اسکیزونید با اجتناب از تعاملات اجتماعی مشخص می‌شوند، اما تفاوت‌های کلیدی بین آنها وجود دارد.
تفاوت‌های کلیدی
- افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی از تعاملات اجتماعی به دلیل ترس از طرد و انتقاد اجتناب می‌کنند، در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزونید به دلیل بی‌تفاوتی نسبت به روابط اجتماعی و فقدان علاقه به ارتباطات اجتماعی اجتناب می‌کنند.
- افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی احساس ناتوانی و بی‌ارزشی دارند، در حالی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت اسکیزونید احساسات خود را به ندرت بروز می‌دهند و اغلب سرد و بی‌احساس به نظر می‌رسند.
پیشنهاد مقاله: اختلال شخصیت وابسته (DPD)
اختلال شخصیت اجتنابی و ازدواج
تأثیرات بر روابط زناشویی
اختلال شخصیت اجتنابی می‌تواند تأثیرات منفی بسیاری بر روابط زناشویی داشته باشد. افراد مبتلا به این اختلال معمولاً در برقراری و نگهداری روابط نزدیک مشکل دارند.
چالش‌های ازدواج
- عدم توانایی در ابراز احساسات و نیازها
- ترس از طرد شدن و انتقاد در روابط زناشویی
- نیاز به تأیید مستمر از سوی همسر
راهکارها
- مشاوره زناشویی: مشاوره می‌تواند به بهبود ارتباطات و کاهش ترس‌ها کمک کند.
- ایجاد فضایی امن: ایجاد فضایی که در آن فرد احساس امنیت کند، می‌تواند به بهبود روابط کمک کند.
- تقویت اعتماد به نفس: تقویت اعتماد به نفس فرد مبتلا به این اختلال می‌تواند به بهبود روابط زناشویی کمک کند.
یکی از جذابیت‌های اپلیکیشن از پزشک این است که بیمار امکان دریافت مشاوره با متخصص روانشناسی و مشاوره پزشکی آنلاین را داشته، و با استفاده از این خدمات می‌توانند بدون اتلاف وقت، با صرف هزینه کمتر، و بدون نیاز به تحمل شلوغی مطب به صورت کاملا آنلاین ازپزشک مورد نظر خود به راحتی مشاوره آنلاین دریافت نمائید. برای استفاده از این خدمات ارزشمند کافی است اپ ازپزشک را نصب کرده تا از تمامی خدمات مخصوص بیماران بهره‌مند شوید.
تست اختلال شخصیت اجتنابی
اهمیت تشخیص: تشخیص دقیق این اختلال می‌تواند به بهبود و درمان کمک کند. تست‌های روانشناسی مختلفی برای تشخیص این اختلال وجود دارد که می‌تواند به شناسایی علائم و شدت اختلال کمک کند.
روش‌های تشخیصی
- مصاحبه‌های روان‌شناختی: مصاحبه‌های روان‌شناختی می‌تواند به شناسایی الگوهای رفتاری و احساسی فرد کمک کند.
- پرسشنامه‌های تشخیصی: پرسشنامه‌های استاندارد مانند پرسشنامه اختلالات شخصیت (PDQ) می‌تواند به تشخیص این اختلال کمک کند.
اختلال شخصیت اجتنابی چه کسانی را تحت تاثیر قرار می دهد؟
در برخی از مطالعات، زنان در خطر بیشتری برای اختلال شخصیت اجتنابی هستند، اما نه همیشه. اختلال شخصیت اجتنابی اغلب با افسردگی و سوء مصرف مواد رخ می دهد و احتمالاً با افزایش خطر خودکشی همراه است. اختلال شخصیت اجتنابی و اختلال شخصیت وسواسی-اجباری (OCPD) اغلب در افراد مبتلا به اختلالات خوردن یافت می شود. اختلال شخصیت اجتنابی اغلب با اختلال اضطراب اجتماعی یا افراد مبتلا به سایر اختلالات شخصیتی مانند اختلال شخصیت وابسته یا اختلال شخصیت مرزی رخ می دهد.
درمان شخصیت اجتنابی
- روش‌های درمانی: درمان اختلال شخصیت اجتنابی می‌تواند شامل ترکیبی از روش‌های مختلف باشد.
- درمان شناختی-رفتاری (CBT): درمان شناختی-رفتاری یکی از مؤثرترین روش‌ها برای درمان این اختلال است. این روش به فرد کمک می‌کند تا الگوهای فکری و رفتاری منفی خود را شناسایی و تغییر دهد.
- دارودرمانی: در برخی موارد، استفاده از داروهای ضد اضطراب و ضد افسردگی می‌تواند به کاهش علائم این اختلال کمک کند.
- مشاوره فردی و گروهی: مشاوره فردی و گروهی می‌تواند به فرد کمک کند تا مهارت‌های اجتماعی خود را بهبود بخشد و ترس‌های خود را کاهش دهد.
- تقویت اعتماد به نفس: تقویت اعتماد به نفس و توانایی‌های فردی می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی فرد مبتلا به این اختلال کمک کند.
پیشنهاد ویژه: تفاوت اختلال شخصیت مرزی و دوقطبی
مقابله با اختلال شخصیت اجتنابی
مقابله به دلیل ماهیت این اختلال می تواند چالش برانگیز باشد، اما غیرممکن نیست.این ختلال می تواند حضور در کنار افرادی را که به آنها اعتماد دارید و با آنها احساس امنیت می کنید سخت کند، اما یادگیری راه هایی برای تسکین خود و ریسک کردن به شما کمک می کند اعتماد به نفس خود را افزایش دهید و مهارت های جدید بیاموزید. در زیر چند نکته برای مقابله با اختلال شخصیت اجتنابی آورده شده است:
- یک شبکه اجتماعی بسازید: ارتباط با یک فرد یا سازمانی که صمیمی، باز و بدون قضاوت است می تواند اولین قدم باشد. این می تواند یک مهمانی، یک گروه مراقبه یا یک باشگاه بازی باشد.
- قدر پیروزی های کوچک را بدانید: توقف کنید و جنبه های مثبت تجربه و دستاوردهای کوچک خود را در نظر بگیرید.
- یک دفترچه یادداشت نگه دارید: یک دفتر خاطرات داشته باشید و یادداشت کنید چه چیزی درست بوده و چه چیزی باید تغییر کند.
- یک روال خودمراقبتی سالم را حفظ کنید: مراقبت خوب از خود با خواب، تغذیه مناسب و ایجاد تعادل برای تعادل مهم است.
- مهارت های مقابله ای را توسعه دهید: یافتن راه هایی برای تسکین خود در هنگام احساس علائم مهم است، زیرا به شما کمک می کند یاد بگیرید که قادر به تغییر هستید.
- اجتناب از استفاده از مواد مخدر برای مقابله: پرهیز از مواد مخدر مهم است، زیرا آنها به جای پرداختن به ریشه موضوع، بیشتر به عنوان یک راه حل برای مشکل عمل می کنند.
- قدردانی را تمرین کنید: فهرستی از قدردانی از هر پیشرفت هر چقدر هم که کوچک باشد تهیه کنید.
- به دنبال درمان باشید: درمان می تواند کمک کننده باشد. انسان محکوم به زندگی در حلقه بی پایان ناخوشی بی ارتباط نیست. پذیرش اولین خطر ارتباط با یک درمانگر که می تواند به شما کمک کند، مسیر تغییر مثبت را آغاز می کند. با گذشت زمان و درمان متمرکز بر مشکل، رفتارها می توانند تغییر کنند و فرد می تواند زندگی رضایت بخشی داشته باشد.
نتیجه‌گیری
مانند سایر اختلالات شخصیت، درمان اختلال شخصیت اجتنابی یک فرآیند طولانی است. تمایل فرد به جستجو و ادامه درمان می تواند تأثیر بسزایی در موفقیت درمان داشته باشد. با درمان، برخی از افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی می توانند یاد بگیرند که با دیگران بسیار مناسب تر ارتباط برقرار کنند. اختلال شخصیت اجتنابی یکی از اختلالات شخصیتی پیچیده است که می‌تواند تأثیرات گسترده‌ای بر زندگی فرد بگذارد. تشخیص دقیق و درمان مناسب می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی فرد و کاهش تأثیرات منفی این اختلال کمک کند.
آگاهی از علائم و تفاوت‌های این اختلال با اختلالات دیگر، می‌تواند به شناسایی و مدیریت بهتر آن کمک کند. استفاده از روش‌های درمانی مختلف مانند درمان شناختی-رفتاری، دارودرمانی و مشاوره می‌تواند به فرد کمک کند تا با این اختلال مقابله کند و زندگی بهتری داشته باشد.
