خود ایمنی پوست و ویزیت دکتر در منزل: در یک بیماری خودایمنی، سیستم ایمنی بدن به خود بدن حمله می کند. یک بیماری خودایمنی می تواند بسیاری از نواحی بدن از جمله مفاصل، استخوان ها یا بافت ها را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از اعضای شایعی که بیماری های خودایمنی به آن حمله می کنند، پوست است و چنین بیماری به عنوان بیماری پوستی خود ایمنی شناخته می شود. در مطالعه ای که در سال 2019 انجام شد، 262 نفر از 1,000,000 بیمار که به کلینیک های پوستی عمومی در بوتسوانا مراجعه کردند با بیماری پوستی خود ایمنی تشخیص داده شدند.
فهرست مطالب
پوست بزرگترین عضو بدن است و شانزده درصد از کل توده بدن را تشکیل می دهد. نقش مهمی در محافظت از بدن در برابر انواع مختلف عفونت ها ایفا می کند و به همین دلیل بخشی از سیستم ایمنی بدن محسوب می شود. به عنوان مثال، پوست دارای سلول های لانگرهانس است که نقش حیاتی در مبارزه با بدن در برابر میکروب ها یا عوامل بیماری زا ایفا می کنند. همچنین یک لایه محافظ در برابر صدمات فیزیکی، مکانیکی، حرارتی یا در برابر مواد مضر ارائه می دهد. به تنظیم دمای بدن و تثبیت سایر فرآیندهای بدن مانند هموستاز کمک می کند.
پوست عمدتاً از سه لایه تشکیل شده است که بیرونی ترین لایه اپیدرم، زیر آن درم و درونی ترین لایه هیپودرم نامیده می شود. بسیاری از پروتئین ها در بین این لایه ها قرار دارند و آنها را در کنار هم نگه می دارند. بیماری های پوستی خود ایمنی معمولاً دو لایه بالایی پوست را تحت تأثیر قرار می دهند.در صورت دیدن ضایعه پوستی می توانید درخواست ویزیت دکتر در منزل داشته باشید.
پیشنهاد مقاله: تشخیص هپاتیت با ویزیت آنلاین متخصص عفونی
انواع بیماری های خود ایمنی پوست و ویزیت دکتر در منزل
انواع بیماری های خود ایمنی پوست:
چند نمونه از بیماری های پوستی خودایمنی رایج عبارتند از:
پسوریازیس
پسوریازیس که با سیستم ایمنی بیش فعال مشخص می شود، یک اختلال پوستی خود ایمنی است که مزمن نیز هست. رشد سلول‌های پوست تسریع می‌شود، به همین دلیل است که آنها شروع به تشکیل رسوب روی پوست می‌کنند و منجر به پوسته‌هایی می‌شوند که پلاک‌های قرمز پوشیده شده با لکه‌های سفید پوست مرده هستند. این پلاک ها می توانند در هر نقطه از بدن از پوست سر، آرنج، کمر، آرنج یا زانو ظاهر شوند. تنها در سال 2013، 7.4 میلیون آمریکایی قربانی اختلالات پوستی شدند.
اسکلرودرمی
اسکلرودرمی نه تنها علائم خود را بر روی پوست نشان می دهد (اسکلرودرمی موضعی) بلکه سایر قسمت های بدن مانند رگ های خونی، ماهیچه ها و اندام ها مانند قلب، ریه ها و کلیه ها (اسکلرودرمی سیستمیک) را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. 300000 آمریکایی به این بیماری مبتلا هستند و از این تعداد یک سوم مبتلا به اسکلرودرمی از نوع سیستمیک هستند. 80 درصد بیماران مبتلا به این بیماری زن هستند.
درماتومیوزیت
درماتومیوزیت ماهیچه ها و پوست را تحت تاثیر قرار می دهد. یکی از بارزترین علائم آن، بثورات پوستی است که در قسمت بالایی بدن ظاهر می شود. همچنین باعث ارغوانی شدن پلک ها و ضخیم شدن پوست می شود.
لوپوس
لوپوس یکی دیگر از بیماری های پوستی مزمن خود ایمنی است. انواع مختلفی از لوپوس پوست وجود دارد. لوپوس جلدی عمدتاً بر پوست تأثیر می گذارد، در حالی که سایر قسمت های بدن مانند کلیه ها، مفاصل و قلب نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند. در لوپوس سیستمیک، رگ های خونی تحت تاثیر قرار می گیرند. معمولاً زنان بین 15 تا 44 سال را مبتلا می کند.
بیماری بهجت
در ایالات متحده، بیماری بهجت در 7 نفر از 100000 نفر رخ می دهد. بیماری ای که با التهاب رگ های خونی در سراسر بدن مشخص می شود، یک اختلال نادر است. علائم آن شامل التهاب چشم، بثورات و ضایعات دستگاه تناسلی است. شدت علائم از فردی به فرد دیگر متفاوت است و در حالی که بیماری هیچ درمانی برای آن ندارد، درمان می تواند به مدیریت علائم کمک کند. بیماران همچنین ممکن است با ظهور مجدد علائم، بهبودی را طی کنند.
پمفیگوس
پمفیگوس گروهی از بیماری های پوستی خود ایمنی است که علائم خود را به صورت تاول نشان می دهد. معمولا تاول ها در دهان ظاهر می شوند و سپس به بقیه بدن سرایت می کنند. در حالی که برخی از افراد در برخی از قسمت های پوست تاول دارند، برخی دیگر ممکن است در قسمت های بزرگتر دچار تاول شوند. این تاول ها ممکن است زخم هایی ایجاد کنند که روی پوست می پیوندند و درد زیادی ایجاد می کنند. پمفیگوس به ندرت در کودکان رخ می دهد و بیشتر در افراد 40 تا 60 ساله دیده می شود.
برخی دیگر از شایع ترین اختلالات خودایمنی پوستی عبارتند از:
- اپیدرمولیز بولوزا
- پمفیگوئید تاولی
- پمفیگوئید سیکاتریسیال چشمی
- اپیدرمولیز بولوزا
علائم درمان بیماری های خود ایمنی پوست
علائم
در حالی که بیماری‌های خودایمنی علائم و نشانه‌های خود را بلافاصله نشان نمی‌دهند، بیماری‌های پوستی خودایمنی با آشکار شدن روی پوست به راحتی قابل تشخیص هستند.برای تشخیص و درمان آنها می توانید از ویزیت دکتر در منزل کمک بگیرید.
هنگامی که اپیدرم و درم از هم جدا می شوند، ممکن است منجر به تاول هایی شود که حاوی مایعات شفاف یا سلول های مرده یا آسیب دیده پوست هستند. در حالی که تاول ها معمولاً به دلیل آسیب خارجی به پوست ایجاد می شوند، بیماری های خود ایمنی منجر به تاول می شوند زیرا سیستم ایمنی بدن به پروتئین های موجود در پوست حمله می کند. این تاول ها می توانند بدتر شوند و به زخم های باز تبدیل شوند.
بیماری هایی مانند لوپوس و درماتومیوزیت باعث ایجاد بثورات روی صورت می شود.
ضایعات ممکن است در پوشش مخاطی مری، گلو، داخل دهان و مسیرهای بینی، اندام تناسلی و مقعد ظاهر شوند.
سلول های پوست ممکن است نامتناسب رشد کنند و روی پوست تجمع کنند و پلاک هایی تشکیل دهند که ممکن است بسوزند یا خارش کنند.
علائم عمومی بیماری های پوستی خود ایمنی عبارتند از:
- خستگی
- التهاب پوست التهاب (تورم)
- لکه های کوچک، صورتی یا قرمز روی پوست ظاهر می شود
- ناخن های ضخیم
- مفاصل متورم می شوند
- پوست ممکن است ترک خورده و منجر به خارش یا خونریزی شود
اگر نگران این هستید که آیا یک بیماری پوستی خود ایمنی باعث تغییرات دائمی در پوست می شود، نگران نباشید، زیرا بیشتر علائم روی پوست موقتی هستند. فقط در مورد لوپوس اریتماتوز دیسکوئید، ممکن است اسکار دائمی، تغییر رنگ یا ریزش مو رخ دهد. در برخی از انواع پمفیگوئید تاولی، اسکارهای دائمی ممکن است روی پوست یا دهان، چشم ها و گلو ظاهر شوند.
یکی از جذابیت‌های اپلیکیشن از پزشک این است که بیمار امکان دریافت مشاوره و مشاوره پزشکی آنلاین را داشته، و با استفاده از این خدمات می‌توانند بدون اتلاف وقت، با صرف هزینه کم‌تر، و بدون نیاز به تحمل شلوغی مطب به صورت کاملا آنلاین ازپزشک مورد نظر خود به راحتی مشاوره دریافت نمائید و یا ویزیت شوید. برای استفاده از این خدمات ارزشمند کافی است اپ ازپزشک را نصب کرده تا از تمامی خدمات مخصوص بیماران بهره‌مند شوید.
علل انواع بیماری های خود ایمنی
دانشمندان و محققان بر این باورند که محرک های خاصی باعث می شوند که سیستم ایمنی بدن به خود حمله کند. این محرک ها عبارتند از:
- غذا
- نور UV خورشید
- هورمون ها
- عفونت ها
علاوه بر این، محققان بر این باورند که برخی از افراد دارای ژن هایی هستند که شانس ابتلا به یک بیماری خودایمنی را افزایش می دهد، اما تنها در صورتی که عوامل محرک در وهله اول وجود داشته باشند.
درمان بیماری های خود ایمنی پوست
درمان
از آنجایی که یک بیماری پوستی خودایمنی به دلیل حمله سیستم ایمنی به خود رخ می دهد، بهترین راه برای درمان این اختلال، سرکوب سیستم ایمنی است. پزشکان برای جلوگیری از التهاب و سرکوب سیستم ایمنی دارو تجویز می کنند. ویزیت دکتر در منزل می تواند درمان شما را سریع تر کند
برخی از این داروها عبارتند از:
- کورتیکواستروئیدها را می توان به عنوان کرم، قرص یا تزریقی استفاده کرد و التهاب را کاهش داد.
- متوترکسات بیماری های پوستی خود ایمنی مانند لوپوس، درماتومیوزیت و پسوریازیس را درمان می کند.
- هیدروکسی کلروکین
- داپسون
اگر نواحی کوچکی از پوست تحت تأثیر بیماری پوستی خودایمنی قرار گیرد، پزشکان معمولاً داروها را به شکل لوسیون یا کرم تجویز می‌کنند. در غیر این صورت قرص یا تزریق تجویز می کنند.
بیماری های پوستی خود ایمنی و محافظت در برابر نور خورشید
آسیب آفتاب به طور کلی برای پوست مضر است زیرا باعث چین و چروک، لکه ها و پیری می شود. افرادی که از یک بیماری پوستی خودایمنی رنج می برند، باید مراقب محافظت از خود در برابر نور خورشید باشند، زیرا سلول های پوست آنها در حال حاضر آسیب دیده است. چنین افرادی باید همیشه از ضد آفتاب با حداقل SPF 30 استفاده کنند و قرار گرفتن در معرض نور خورشید را به حداقل برسانند.
پسوریازیس ممکن است نیاز به فتوتراپی داشته باشد، که در آن یک تکنسین آنها را برای درمان در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار می دهد. برخی از داروهای بیماری های پوستی خود ایمنی نیز ممکن است بیماران را در برابر تابش نور خورشید آسیب پذیرتر کند.
درمان یک بیماری پوستی خود ایمنی ضروری است، زیرا بدون درمان ماندن بثورات، تاول‌ها یا زخم‌های باز ممکن است منجر به خارش و درد شدید شود. ممکن است احساس ناراحتی کنید و ممکن است جای زخم ایجاد شود. از این پس بهتر است زودتر به پزشک مراجعه کنید یا از ویزیت دکتر در منزل کمک بگیرید.
پیشنهاد ویژه: مطالعه مقاله تماس تصویری با پزشک در اپلیکیشن پزشک آنلاین
