نحوه برخورد با بیمار مبتلا به سکته قلبی در اورژانس
فهرست مطالب
فرد مبتلا به سکته قلبی اغلب با علائمی مانند احساس فشار در قفسه سینه (Pressure)، احساس سنگینی در قفسه سینه (Heaviness)، احساس خفگی (choking و Smothering) و احساس له شدن قفسه سینه (squeezing) به اورژانس مراجعه می نماید. البته ممکن هم هست که با علائم خفیف تر و یا غیر اختصاصی مراجعه نماید.
اما پس از مراجعه و بستری در اورژانس و اخذ نوار قلب و چک کردن آنزیم های قلبی مانند تروپونین، چه اقداماتی لازم است انجام شوند؟ در ادامه با جزئیات بیشتر در رابطه با نحوه برخورد با بیمار مبتلا به سکته قلبی (بیمار دارای تغییرات ECG مبنی بر سکته قلبی و آنزیم های قلبی مثبت) در اورژانس توضیح داده شده است.
اقدامات لازم برای بیمار مبتلا به سکته قلبی
شروع سریع اقدامات اولیه پس از برخورد با بیمار مبتلا به سکته قلبی در اورژانس، از اهمیت بالایی برخوردار می باشد. مهم ترین اقدامات اولیه عبارتند از:
- اکسیژن: توجه داشته باشید تعبیه ماسک اکسیژن برای افراد با اکسیژن نرمال، نه تنها مفید نمی باشد، بلکه با انقباض عروق کرونر شرایط بیمار مبتلا به سکته قلبی را بدتر نیز می نماید. لذا تعبیه اکسیژن تنها برای افراد دارای هیپوکسمی و به صورت 2 الی 4 لیتر در دقیقه و به مدت 6 الی 12 ساعت استفاده می شود.
- آنتی پلاکت: جزء اساسی درمان در فرد مبتلا به سکته قلبی می باشد. آسپرین اغلب با دوز 160 الی 325 میلی گرم و به صورت جویدنی در اورژانس آغاز می گردد. درمان آنتی پلاکت دوم اغلب با توجه به وضعیت بالینی بیمار مبتلا به سکته قلبی و امکانات اورژانس (کلوپیدوگرل، تیکاگرلور و …) انتخاب می گردد.
- کنترل درد قفسه سینه: از TNG زیرزبانی و یا در صورت شواهد ایسکمی در حال پیشرفت از TNG وریدی، مورفین، پتدین و بتابلاکرها جهت کنترل درد، کاهش ریسک سکته قلبی مجدد و کاهش آریتمی های قلبی متعاقب سکته قلبی استفاده می شود (پیش از شروع هر کدام از موارد فوق به کنترااندیکاسیون های آن توجه ویژه داشته باشید).
- آتورواستاتین: تقریبا به همه افراد مبتلا به سکته قلبی داده می شود.
- آنتی کواگولانت: درمان ضد انعقاد ارجح، LMWH مانند انوکساپارین می باشد. از هپارین نیز می توان کمک گرفت.
- منیزیوم و پتاسیم: در تمام بیماران مبتلا به سکته قلبی در بدو ورود به اورژانس چک می گردند و در صورت اختلال در سطح آن ها، اصلاح می گردند.
- مهارکننده های سیستم رنین-آنژیوتانسین و آلدوسترون: نقش مفیدی در کاهش مورتالیتی پس از سکته قلبی، کاهش آنفارکتوس راجعه، کاهش نارسایی قلبی و کاهش Remodeling بطنی پس از سکته قلبی ایفا می کنند.
پس از شروع اقدامات اولیه در بیمار مبتلا به سکته قلبی در اورژانس، در صورت صعود قطعه ST بیشتر از 2 میلی متر در 2 لید مجاور پره کوردیال و یا بیشتر از 1 میلی متر در 2 لید مجاور اندامی، تصمیم جهت شروع رپرفیوژن و انتخاب روش آن اخذ می گردد.
از پزشک فقط یک اپلیکیشن نیست یک سامانه هوشمند است که در زمینه ارائه خدمات پزشکی از جمله ویزیت آنلاین و… فعالیت می کند این سامانه توانسته با ارائه خدمات صادقانه اعتماد بسیاری از بیماران و پزشکان متخصص را به خود جلب نماید اگر شما هم پزشک متخصص هستید و علاقه به همکاری با این سامانه هوشمند را دارید تا بدون اطلاف وقت و در هر زمان و مکانی بتوانید بیماران خود را ویزیت نمائید می توانید هم اکنون در سامانه از پزشک عضو شوید.
بیمار مبتلا به سکته قلبی با صعود قطعه ST (STEMI)
مهم ترین قدم پس از ورود فرد مبتلا به سکته قلبی با صعود قطعه ST به اورژانس، تعیین نحوه رپرفیوژن (Reperfusion) برای بیمار می باشد. به این صورت که باید بدانیم آیا در مرکزی که مشغول به فعالیت هستیم امکان Primary PCI و متخصص قلب مقیم وجود دارد یا خیر؟
- چنانچه در مرکز واجد PCI مشغول به کار هستید و امکان انجام PCI طی 90 دقیقه پس از ورود بیمار مبتلا به سکته قلبی برای شما فراهم می باشد، آمادگی های لازم مانند شروع درمان ضد ایسکمی و … را انجام داده و بیمار را طی 90 دقیقه آینده جهت انجام کاتتریزاسیون به بخش مربوطه (Catheterization Laboratory) انتقال می دهید.
- چنانچه در مرکز فاقد امکانات PCI مشغول به کار هستید، اگر امکان اعزام بیمار و خروج آن از بیمارستان طی 30 دقیقه فراهم می باشد، و فاصله تا مرکز واجد PCI نیز کمتر از 90 دقیقه می باشد، بهتر است بیمار مبتلا به سکته قلبی را پس از شروع اقدامات اولیه سریعا به مرکز واجد امکانات کاتتریزاسیون اعزام نمایید.
- چنانچه در مرکز فاقد امکانات PCI مشغول به کار هستید و فاصله زیادی (بیشتر از 2 ساعت) نیز با مرکز واجد امکانات PCI دارید، بهتر است رپرفیوژن با فیبرینولیز (استرپتوکیناز، رتپلاز، تنکتپلاز) را طی 30 دقیقه پس از ورود بیمار مبتلا به سکته قلبی به اورژانس آغاز نمایید و سپس طی 3 الی 24 ساعت آینده بیمار را به مرکز واجد امکانات PCI اعزام نمایید.
ممنوعیت 
های (Contraindications) درمان فیبرینولیز
های (Contraindications) درمان فیبرینولیز
پیش از شروع فیبرینولیز در بیمار مبتلا به سکته قلبی، باید به بررسی ممنوعیت های آن در تمام بیماران توجه گردد.
- ممنوعیت های مطلق درمان فیبرینولیز: سابقه خونریزی مغزی در گذشته، سابقه استروک غیرهموراژیک یا سایر حوادث عروق مغزی طی 1 سال گذشته، فشار خون سیستولی بالای 180 میلی مترجیوه و یا فشارخون دیاستولی بالای 110 میلی متر جیوه در هر زمان طی علائم حاد، شک به دایسکشن آئورت و خونریزی داخلی فعال (غیر از قاعدگی).
- ممنوعیت های نسبی درمان فیبرینولیز: استفاده اخیر از داروهای ضد انعقاد (INR بالای 2)، جراحی یا استفاده از روش های تهاجمی طی 2 هفته گذشته، احیای قلبی طولاتی تر از 10 دقیقه، استعداد خونریزی شناخته شده، حاملگی، رتینوپاتی دیابتی هموراژیک و بیماری های چشمی خونریزی دهنده، زخم معده فعال و فشار خون بالا و غیرقابل کنترل.
در صورت عدم وجود ممنوعیت های ذکر شده در این بیمار واجد شرایط، درمان فیبرینولیتیک آغاز می گردد.
بیمار مبتلا به سکته قلبی بدون صعود قطعه ST (NSTEMI)
پس از انجام اقدامات اولیه که به طور کامل در قسمت اول ذکر داده شد، بیمار به CCU منقل می گردد و در لیست آنژیوگرافی بر حسب شرایط بالینی طی 2 الی 72 ساعت آینده قرار داده می شود.
همان طور که توضیح داده شده، در صورت بروز علائم سکته قلبی، مراجعه سریع به نزدیک ترین اورژانس و پزشک متخصص، نقش بسیار مهمی در پیشگیری از گسترش و بروز عوارض سکته قلبی و کاهش مرگ و میر ناشی از آن دارد.
برای دریافت اطلاعات بیشتر از نحوه درمان و پیشگیری از این بیماری و یا نحوه انجام ویزیت آنلاین توسط پزشک متخصص قلب پیشنهاد می‌کنیم حتما مقاله مشاوره پزشک متخصص قلب را مطالعه نمائید تا اطلاعات کامل و جامعی در این‌باره در اختیارتان قرار گیرد.
یکی از جذابیت‌های اپلیکیشن از پزشک امکان ویزیت آنلاین بیمار توسط پزشک متخصص است، چراکه با استفاده از این خدمات بیماران می‌توانند بدون اتلاف وقت، با صرف هزینه کمتر، و بدون نیاز به تحمل شلوغی مطب به صورت کاملا آنلاین ازپزشک مورد نظر خود به راحتی مشاوره دریافت نمائید و یا ویزیت شوید. برای استفاده از این خدمات ارزشمند کافی است اپ ازپزشک را نصب کرده تا از تمامی خدمات مخصوص بیماران بهره‌مند شوید.
