تشخیص بزرگی خوش خیم پروستات

پزشک عمومی یا پزشک خانواده شما درباره علائم و نگرانی های تان و تاثیر آن روی کیفیت زندگی شما سوال خواهد کرد.
ممکن است از شما خواسته شود موارد زیر را تکمیل کنید:

• نمودار حجم – فراوانی ادرار. در این نمودار میزان آبی که شما معمولا می نوشید، میزان ادراری که دفع می کنید، این که هر چند وقت یکبار مثانه تان را در طی روز تخلیه می کنید و همچنین وجود هرگونه تراوشی که لباس زیرتان را خیس می کند، ثبت می شود.
• پرسشنامه IPSS. پرسشنامه IPSS (نمره بین المللی علائم پروستات) به پزشکتان امکان می دهد درک بهتری از میزان جدی بودن علائمتان داشته باشد.
  
  

پزشک شما یک معاینه فیزیکی انجام داده، شکم و نواحی تناسلی تان را معاینه خواهد کرد.
آن ها همچنین ممکن است غده پروستات شما را از طریق دیواره ی مقعدتان لمس کنند. به این کار معاینه انگشتی مقعد (DRE) می گویند. پزشک همچنین ممکن است برای این که مطمئن شود کلیه هایتان به خوبی کار می کنند، یک آزمایش خون برای شما بنویسد.
آن ها همچنین ممکن است توصیه کنند یک آزمایش خون آنتی ژن ویژه پروستات(PSA) بدهید تا احتمال سرطان پروستات را رد کنند.
ممکن است از شما آزمایش ادرار گرفته شود، برای مثال جهت تست گلوکز(قند) خون. این کار جهت بررسی این که آیا دیابت یا عفونت دارید، انجام می گیرد.

ارجاع به متخصص بیماریهای مجاری ادراری (اورولوژیست)
در صورت وجود موارد زیر، پزشک عمومی یا  پزشک خانواده ممکن است شما را به یک اورولوژیست ارجاع دهد.

• درمان های قبلی به مشکلات ادراری شما کمک نمی کردند.
• عفونت ادراری شما خوب نمی شود یا مکررا اتفاق می افتد.
• نمی توانید بطور کامل مثانه خود را تخلیه کنید.
• مشکلات کلیوی دارید.
• بی‌اختیاری‌ ادرار استرسی‌ دارید: ادرار در زمان هایی که مثانه تحت فشار است نشت می کند، برای مثال زمانی که سرفه می کنید یا می خندید.