درمان فتق

دو روش اصلی برای جراحی فتق ها وجود دارد:

• جراحی باز – یک برش ایجاد می شود تا جراح بتواند توده را به داخل شکم برگرداند
• جراحی از طریق سوراخ های کوچک (لاپاروسکوپی) – این روش یک تکنیک کمتر تهاجمی اما سخت تر است که سوراخ های متعدد کوچکی ایجاد می شود که به جراح این امکان را می دهد از طریق ابزارهای خاصی فتق را ترمیم نماید
  
  

بیشتر افراد همان روز جراحی و یا یک روز بعد می توانند به خانه بروند و طی چند هفته بطور کامل بهبودی می یابند.
اگر پزشک به شما توصیه می کند که تحت عمل جراحی قرار بگیرید مهم است که از خطرات بالقوه ی جراحی و نیز امکان برگشت مجدد فتق آگاهی داشته باشید.
قبل از انجام عمل جراحی در مورد مزایا و مضرات  جراحی با تمامی جزئیات آن با جراح خود صحبت کنید. 

ترمیم فتق کشاله ران می‌تواند به دو صورت جراحی باز یا لاپاراسکوپی انجام شود.
بیمارستان، درباره‌ی این که قبل از جراحی، از چه زمانی باید خوردن و آشامیدن را متوقف کنید، به شما اطلاعات خواهد داد.
جراحی معمولا حدود 30 تا 45 دقیقه طول می‌کشد و معمولا شما همان روز می‌توانید به خانه بازگردید. برخی از افرادی که مشکلات پزشکی دیگری داشته یا تنها زندگی می‌کنند، ممکن است لازم باشد شب را در بیمارستان بمانند.

جراحی باز
ترمیم فتق کشاله ران با جراحی باز اغلب با تزریق بیحس کننده موضعی به ستوان فقرات انجام می‌شود، یعنی فرد در حین جراحی بیدار است، اما محلی که مورد جراحی قرار می‌گیرد بیحس است بنابراین فرد هیچ دردی را احساس نمی‌کند.
در برخی موارد، از بیهوشی عمومی استفاده می‌شود. یعنی فرد در حین جراحی بیهوش بوده و هیچ دردی را احساس نخواهد کرد.
زمانی که داروی بیحس کننده اثر کرد، جراح یک برش روی کشاله ران شما ایجاد می‌کند. این برش معمولا حدود 6 تا 8 سانتی متر طول دارد. سپس جراح توده بافت چربی یا بخشی از روده را به شکم بازمی‌گرداند.
یک توری در دیواره‌ی شکم، در محل ضعیفی که فتق از آن بیرون زده بود، قرار داده می‌شود تا آن بخش را قوی سازد.
زمانی که ترمیم کامل شد، پوست فرد بخیه زده خواهد شد. این بخیه‌ها معمولا پس از چند روز جذب می‌شوند.
اگر فتق گیرکرده باشد و بخشی از روده آسیب ببیند، احتمالا باید بخش آسیب دیده خارج شده و دو انتهای سالم روده به هم پیوند زده شوند. این جراحی سنگین‌تر است و شاید نیاز باشد فرد 4 تا 5 روز در بیمارستان بماند.

جراحی لاپاراسکوپی
برای ترمیم فتق کشاله ران به روش لاپاراسکوپی نیاز است فرد تحت بیهوشی عمومی قرار بگیرد، بنابراین شما در حین جراحی بیهوش خواهید بود.
در این جراحی، معمولا جراح سه برش کوچک در شکم ایجاد می‌کند (به جای یک برش بزرگ).
یک لوله‌ی باریک با یک منبع نور و دوربین (لاپاروسکوپ) از طریق یکی از این سه برش وارد بدن می‌شود تا جراح بتواند داخل شکم را ببیند. ابزارهای جراحی مخصوص از طریق دیگر برش‌ها وارد شکم می‌شوند بنابراین جراح می‌تواند فتق را به جای خود بازگرداند.
دو نوع جراحی لاپاروسکوپی وجود دارد:

• روش درون صفاقی TAPP – ابزار جراحی از طریق دیواره عضلانی شکم و آستر پوشاننده‌ی اندام های داخل شکم شما (صفاق) وارد می‌شوند. یک بخش از صفاق روی فتق قرار داده شده و یک تکه توری به ناحیه ضعیف دیواره‌ی شکم بخیه زده یا چسبانده می‌شود تا آن را قوی سازد.
• روش خارج صفاقی TEP – این جدیدترین روش لاپاراسکوپی است و در آن فتق بدون وارد شدن به حفره صفاقی ترمیم می‌شود.
  
  

زمانی که ترمیم به اتمام برسد، برش روی پوست توسط بخیه یا چسب جراحی بسته می‌شود.

کدام تکنیک بهتر است؟
سازمان ها و موسسات معتبر پزشکی دنیا معتقدند که هر دو نوع جراحی باز و لاپاروسکوپی برای ترمیم فتق ایمن و موثر است.
در لاپارسوکوپی، معمولا پس از جراحی درد کمتری وجود دارد چرا که برش‌ها کوچک‌تر اند. همچنین آسیب کمتری به ماهیچه‌ها وارد شده و زخم‌ها را می‌توان با چسب ترمیم کرد.
مدت زمان بهبودی پس از جراحی لاپاروسکوپی در این افراد کمتر است:

• افرادی که فتق شان قبلا درمان شده و سپس عود کرده (فتق عود کننده)
• افرادی که همزمان در دو سمت فتق دارند (فتق دو طرفه)
  
  

با این حال، خطرات عوارض جدی‌تر، در جراحی لاپاروسکوپی نسبت به جراحی باز بیشتر است برای مثال این که جراح تصادفا به روده آسیب وارد کند. خطر عود فتق پس از هر دو نوع جراحی کم است.
پیش از انتخاب مناسب‌ترین روش جراحی ، درخصوص فواید و عوارض جراحی باز و لاپاروسکوپی با جراح تان صحبت کنید.

انتخاب روش جراحی
انتخاب روش جراحی ترمیم فتق کشاله ران عمدتا به موارد زیر بستگی دارد:

• سلامت عمومی فرد – افراد مسن‌تر یا افرادی که سلامت ضعیفی دارند ممکن است در برابر بیهوشی عمومی آسیب پذیر باشند بنابراین برای آن‌ها جراحی باز با بی حسی موضعی پیشنهاد می‌شود.
• تجربه‌ی جراح شما – جراحی باز متداول‌تر از جراحی لاپاروسکوپی است، و همه‌ی جراحان تجربه کافی در استفاده از تکنیک لاپاروسکوپی را ندارند.
  
  

سازمان ها و موسسات معتبر پزشکی دنیا پیشنهاد می‌کنند که اکثر فتق‌های یک طرفه‌ی اولیه (که برای اولین بار تنها در یک سمت ظاهر می‌شوند) با استفاده از جراحی باز ترمیم شوند. روش‌های لاپاروسکوپی معمولا تنها برای فتق‌های دو جانبه و عود کننده پیشنهاد می‌شوند.
اگر جراح در مورد اینکه چه نوع فتقی دارید مطمئن نیست، روش لاپاروسکوپی می‌تواند مفید باشد. 

فتق اینگوینال از طریق عمل جراحی برای بازگردندان بیرون زدگی به محل اصلی و تقویت ضعف دیواره ی شکم قابل ترمیم است. جراحی معمولا زمانی توصیه می شود که فتق شما دردناک، شدید و یا همراه با علائم دائمی است یا در صورتیکه عوارض جدی برایتان ایجاد کرده است. عوارضی که به دنبال یک فتق اینگوینال می تواند ایجاد شود عبارتند از:

• انسداد – وقتی قسمتی از روده داخل کانال اینگوینال گیر می افتد باعث تهوع، استفراغ، درد شکم و همچنین ایجاد توده ی دردناک در ناحیه ی کشاله ی ران می شود.
• اختناق (خفگی) – وقتی قسمتی از روده گیر می افتد و جریان خون به آن قطع می شود. این وضعیت طی چند ساعت نیاز به جراحی اورژانسی دارد تا بافتی که گیر افتاده آزاد شود و جریان خون آن تامین شود تا از مرگ نجات یابد.
  
  

جراحی با برطرف کردن فتق از ایجاد عوارض جدی پیشگیری می کند، اما شانس بازگشت مجدد فتق بعد از جراحی وجود دارد.

در زمان جراحی چه اتفاقی می افتد؟

دو راه برای ترمیم فتق اینگوینال وجود دارد:

• جراحی باز – برشی ایجاد می شود که به جراح اجازه می دهد توده را به داخل شکم برگرداند
• جراحی لاپاروسکوپیک (از طریق سوراخ کوچک) – تکنیک کمتر تهاجمی اما دشوارتری ست به این صورت که سوراخ های کوچک متعددی روی شکم ایجاد می شود که به جراح اجازه می دهد از طریق ابزارهای خاص متعددی فتق را ترمیم کند
  
  

برای هر دو روش مزایا و معایبی وجود دارد. نوع جراحی که برای شما انجام می شود بستگی به این دارد که کدام روش برای شما مناسب است و متناسب با تجربه ی جراحتان است.
شما همان روز جراحی و یا روز بعد از  آن می توانید به منزل بروید. پیروی از دستورالعمل بیمارستان در زمینه ی مراقبت های بعد از عمل بسیار مهم است. این دستورات شامل پیروی از رژیم غذایی خوب برای پیشگیری از یبوست، مراقبت از زخم و پرهیز از زورزدن است.
اغلب افراد طی 6 هفته بعد از جراحی فتق بطور کامل بهبود می یابند. بسیاری از افراد طی دو هفته می توانند مجددا رانندگی کنند و کار و فعالیت های سبک شان را از سر بگیرند.
بیشتر در مورد این موضوعات بخوانید:

• چطور ترمیم یک فتق اینگوینال انجام می شود
• بهبودی بعد از ترمیم فتق اینگویینال

آیا جراحی خطری دارد؟

جراحی ترمیم فتق اینگوینال یک عمل جراحی روتین است که خطر کمی دارد. هرچند تا 10% از فتق ها به درجاتی بعد از جراحی مجددا بر می گردند. حدود 2-4% از فتق ها طی سه سال مجددا عود می کنند.
سایر عوارض بالقوه ی ترمیم فتق های اینگوینال عبارتند از:

• تجمع تدریجی مایع یا خون در فضایی که بعد از فتق باقی می ماند (این موضوع معمولا بدون درمان بهتر می شود)
• تورم دردناک و کبودی در بیضه ها یا پایه ی آلت تناسلی مردانه
• درد و بی حسی در محدوده ی کشاله ی ران بر اثر آسیب یا گیر افتادن یکی از اعصاب در زمان جراحی
• آسیب به رگهای خونی تامین کننده ی خون بیضه ها
• آسیب به مجرای وابران – مجرای منتقل کننده اسپرم که متصل به بیضه هاست
  
  

اگر سیگار می کشید، بالای 50 سال سن دارید یا بیماری زمینه ای دیگری مانند بیماری قلبی یا مشکلات تنفسی دارید احتمال بروز عوارض جراحی در  شما بیشتر است.

ترمیم فتق ناف چگونه انجام می شود؟

فتق ناف، یک جراحی بسیار سریع و آسان است. این جراحی حدود 20 تا 30 دقیقه طول میکشد و فرد معمولا همان روز میتواند به خانه برگردد. با این حال، افرادی که مشکلات پزشکی دیگر داشته یا تنها زندگی میکنند، یک شب در بیمارستان میمانند.

پیش از جراحی
بیمارستان دستورالعمل های مربوط به این را که پیش از جراحی چه زمانی باید خوردن و آشامیدن را متوقف سازید، به شما اطلاع خواهد داد.
در بیمارستان، شما با پرستار، هوشبر (متخصصی که مسوول انجام بیهوشی است) و جراح، ملاقات خواهید کرد.
در اکثر موارد، جراحی تحت بیهوشی عمومی انجام میشود. یعنی در حین جراحی بیهوش خواهید بود و هیچ گونه دردی تجربه نخواهید کرد.
اگر از بیهوشی عمومی استفاده شود، معمولا تنفس یک گاز و یک تزریق در پشت دست انجام میشود. شما میتوانید تا زمانی که فرزندتان بیهوش شود در کنارش بمانید و سپس او را به اتاق عمل خواهند برد.
بیحسی موضعی، که در آن محلی که مورد جراحی قرار میگیرد بیحس شده اما شما بیدار میمانید، معمولا به جای بیهوشی عمومی مورد استفاده قرار میگیرد. این روش بیشتر برای بزرگسالان با فتق های کوچک در نظر گرفته میشود که سلامت کافی را برای داشتن بیهوشی عمومی ندارند.

در حین جراحی
در جراحی ترمیم فتق نافی، جراح برش کوچکی را، در حدود 2 تا 3 سانتی متر، در پایین ناف شما ایجاد خواهد کرد و توده چربی یا حلقه روده را به شکم بازخواهد گرداند.
لایه های ماهیچه ای موجود در نقطه ضعیف دیواره شکم، جایی که فتق از آن بیرون زده، به هم بخیه زده میشوند تا قوی شوند. برای فتق نافی بزرگسالان یا فتق های بزرگ، یک وصله توری مانند در دیواره شکم قرار خواهد گرفت تا آن ناحیه را قوی سازد.
زخم سطحی روی پوست توسط بخیه جذبی یا چسب جراحی مخصوص بسته خواهد شد. گاهی اوقات پانسمان فشاری انجام میشود که معمولا تا چهار یا پنج روز باقی خواهد ماند.

پس از جراحی
با وجودی اینکه جراحی تنها 30 دقیقه زمان میبرد، شما حدود یک ساعت در بخش جراحی خواهید ماند.
اگر فرزندتان جراحی فتق ناف داشته است، شما را به محض این که او به هوش بیاید به اتاق ریکاوری خواهند برد تا بتوانید در بازگشت به بخش در کنارش باشید.