- آمپول ذات الریه, پنومونی آتیپیک چیست, پنومونی ریه و کرونا, داروی ذات الریه, درمان خانگی ذات الریه, درمان ذات الریه با عنبر نسارا, درمان قطعی ذات الریه, ذات الریه خاموش چیست, ذات الریه خطرناک است, ذات الریه و کرونا, ذات الریه واگیردار است؟, طول مدت درمان ذات الریه, مرگ در اثر پنومونی, نام دیگر ذات الریه, واکسن ذات الریه
درمان پنومونی
پنومونی خفیف معمولا از طریق راه های زیر در منزل قابل درمان است:
- استراحت فراوان
- مصرف آنتی بیوتیک ها
- مصرف مقادیر زیاد مایعات
اگر مشکل سلامتی دیگری ندارید، باید به درمان خوب جواب داده و به زودی بهبود یابید، اگرچه سرفه های شما ممکن است تا مدتی باقی بماند. معمولا حضور یک فرد مبتلا به پنومونی در جمع دیگران از جمله اعضای خانواده بی خطر است. با این حال، افراد دچار ضعف سیستم ایمنی توانایی کمتری برای مقابله با عفونت ها دارند، لذا بهتر است از تماس نزدیک با فرد مبتلا به پنومونی خودداری کنند. برای گروه های پرخطر، پنومونی می تواند شدید باشد و نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشد. این کار به این دلیل است که پنومونی می تواند بسته به سن و وضعیت سلامتی فرد منجر به عوارض جدی شود که در بعضی موارد کشنده است.
- آیا به نفس نفس می افتید یا سریع تر از حالت طبیعی نفس می کشید
- چه مدتی ست که سرفه می کنید، و آیا سرفه ی شما خلط دار است و خلط شما چه رنگی دارد
- اگر در قفسه ی سینه درد دارید آیا با دم و بازدم بدتر می شود
همچنین پزشک دمای بدن شما را اندازه می گیرد و صدای قفسه ی سینه و پشت شما را به کمک گوشی پزشکی گوش می کند تا ببیند آیا صداهای خاصی شبیه صدای شکستن به گوش می رسد یا خیر. همچنین با ضربه زدن آرام به قفسه ی سینه ی شما به صدای آن گوش می کند. ریه هایی که مملو از مایع هستند صدایی متفاوت از ریه های سالم ایجاد می کنند. اگر دچار پنومونی خفیف هستید احتمالا نیازی به رادیوگرافی اشعه ی ایکس از قفسه ی سینه یا سایر آزمایشات نخواهید داشت. اگر علائم شما طی 48 ساعت بعد از شروع درمان بهتر نشده است ممکن است برای شما درخواست رادیوگرافی اشعه ی ایکس از قفسه سینه و آزمایشات دیگری مانند آزمایش خلط یا آزمایش خون داده شود.
درمان سینه پهلو
پنومونی خفیف معمولا در منزل به کمک استراحت، آنتی بیوتیک ها و نوشیدن مقادیر فراوان مایعات قابل درمان است. موارد شدیدتر ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشند. شما باید همیشه مصرف یک دوره ی آنتی بیوتیک تجویز شده را به اتمام برسانید، حتی اگر احساس می کنید بهتر شده اید مگر اینکه متخصص تیم سلامت به شما بگوید. اگر شما مصرف یک آنتی بیوتیک را در قسمتی از دوره ی مصرف قطع کنید باکتری نسبت به آن آنتی بیوتیک مقاوم می شود. بعد از شروع درمان علائم شما باید بطور پیوسته بهتر شود. با این حال، سرعت بهبود علائم به این بستگی دارد که شدت پنومونی شما چقدر است.
بعنوان یک راهنمای کلی، بعد از:
- یک هفته – تب باید قطع شده باشد
- چهار هفته – درد قفسه ی سینه و تولید خلط باید تاحد زیادی کم شده باشد
- شش هفته – سرفه و تنگی نفس باید تا حد زیادی کم شده باشد
- سه ماه – بیشتر علائم باید برطرف شده باشند اما ممکن است همچنان احساس خستگی زیادی داشته باشید
- شش ماه – بیشتر افراد به حالت عادی بر می گردند
درمان در منزل
اگر طی 3 روز بعد از شروع آنتی بیوتیک علائم شما بهتر نشده است نزد پزشک خود بروید.
علائم ممکن است بهتر نشوند اگر:
- باکتری مسبب عفونت نسبت به آنتی بیوتیک مقاوم باشد – پزشک شما ممکن است آنتی بیوتیک های متفاوتی تجویز کند یا ممکن است آنتی بیوتیک دومی را برای استفاده در کنار آنتی بیوتیک اول اضافه نماید
- به جای باکتری، یک ویروس عامل ایجادکننده ی عفونت باشد – آنتی بیوتیک ها هیچ اثری روی ویروس ها ندارند و بدن شما باید به صورت طبیعی با ساخت آنتی بادی با عفونت ویروسی مقابله کند
داروهای مسکن مانند استاامینوفن و ایبوپروفن به تسکین درد و کاهش تب کمک می کنند. با این حال، اگر شرایط زیر را دارید نباید ایبوپروفن مصرف کنید:
- آلرژی نسبت به آسپرین یا سایر داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی
- ابتلا به آسم، بیماری کلیه، سابقه ی زخم معده یا سوء هاضمه
داروهای ضد سرفه معولا توصیه نمی شوند چرا که شواهد کمی مبنی بر اثربخشی آنها وجود دارد. یک نوشیدنی گرم لیمو عسل می تواند به تسکین ناخوشی ناشی از سرفه کمک کند. ممکن است 2 تا 3 هفته بعد از اتمام دوره ی آنتی بیوتیک تان سرفه ی شما کماکان ادامه داشته باشد و حتی ممکن برای مدت طولانی تری احساس خستگی داشته باشید تا بدن شما بهبود یابد. برای جلوگیری از کم آبی مقادیر فروان مایعات بنوشید و برای بهبودی و بازیابی انرژی بدنتان به مقدار کافی استراحت کنید. اگر سیگار می کشید، بیش از هرزمانی مهم است که این کار را متوقف کنید، چرا که سیگار به ریه های شما آسیب می زند. اگر بعد از این تمهیدات خود مراقبتی وضعیت شما در حال بدتر شدن است یا آنقدر که انتظار می رود بهتر نشده اید به پزشک خود مراجعه کنید. پنومونی بطور شایع توسط ویروس ها و باکتری هایی که از یک نفر به فرد دیگر منتقل می شوند، ایجاد می شود. اما افراد سالم می توانند بطور طبیعی بدون ابتلا به پنومونی با این میکروب ها مقابله کنند. لذا معمولا حضور فرد مبتلا به پنومونی در جمع دیگران که سالم هستند از جمله اعضای خانواده بی خطر است.
با این حال، افراد دچار ضعف سیستم ایمنی توانایی کمتری برای مقابله با عفونت ها دارند، لذا بهتر است این افراد از تماس مستقیم با فرد مبتلا به پنومونی خودداری کنند.
پیگیری
حدود 6 هفته بعد از شروع دوره ی آنتی بیوتیک تان، پزشک شما یک وقت ملاقات جهت پیگیری روند بهبودتان، برای شما تنظیم خواهد کرد. پزشک در بعضی موراد، آزمایشات پیگیری مانند رادیوگرافی اشعه ی ایکس از قفسه ی سینه درخواست می کند اگر:
- علام شما بهتر نشده است
- علائمتان برگشته است
- سیگار می کشید
- بیش از 50 سال سن دارید
به بعضی افراد بعد از بهبودی از پنومونی توصیه می شود واکسن آنفولانزا یا واکسن پنوموکوک بزنند.
درمان در بیمارستان
اگر علائم شما شدید باشد ممکن است نیاز به درمان در بیمارستان داشته باشید. آنتی بیوتیک ها و مایعات داخل وریدی از طریق سرم به شما داده می شود و برای کمک به تنفس تان ممکن است نیاز به اکسیژن داشته باشید.
در موارد خیلی شدید پنومونی، ممکن است نیاز به تنفس کمکی از طریق دستگاه تنفس مصنوعی در بخش مراقبت های ویژه باشد.
پنومونی آسپیراسیون
اگر شما جسم خارجی را استنشاق کرده اید که موجب ایجاد پنومونی شده است، نیاز است که آن جسم بیرون آورده شود. برای این کار، از یک وسیله به نام برونکوسکوپ استفاده می شود تا داخل راه های هوایی و ریه های شما دیده شده و محل دقیق جسم خارجی شناسایی و سپس بیرون آورده شود. این کار تحت عنوان برونکوسکوپی شناخته می شود.
