پرکاری تیروئید

پرکاری تیروئید که تیروتوکسیکوز یا هیپرتیروئیدی هم نامیده می‌شود، نوعی بیماری غدّهٔ تیروئید است که در آن تیروئید بیش از مقدار طبیعی، هورمون ترشّح می‌کند.
هورمون‌های مترشحه از غدّهٔ تیروئید T4 (تیروکسین) و T3 (تری‌ یدوتیرونین) هستند که توسط TSH (هورمون محرکه تیروئید) تنظیم می شوند. در پرکاری تیروئید علائمی از جمله تپش تند قلب، کاهش وزن، تعریق، عدم تحمّل گرما، لرزش و بیقراری نمایان می‌شود. از جمله بیماری‌هایی که موجب پرکاری تیروئید می‌شوند بیماری گریوز یا بیماری بازدو است.
پرکاری تیروئید یک بیماری مزمن است و درمان آن نیز زمانبر و معمولاً مادام العمر است. اما حالت حاد آن طوفان تیروئیدی نام دارد که اگر مقیاس بورچ-وارتفسکی بیش از 45 شود، احتمال کما و مرگ نیز هست.

انجام آزمایشات T3,T4,FT4,TSH  و کلسترول و تری گلیسیرید. آزمایشات FT4,FT3,T4  مقدار هورمونهای تیروئید را در خون بررسی می کنند که در پر کاری تیروئید مقدار آنها افزایش می یابد.

TSH یا هورمون محرک تیروئید، هورمونی است که از هیپوفیز ترشح می شود و سبب تحریک تیروئید به تولید T3,T4  می شود. در موقعی که مقدار هورمون تیروئید طبیعی بوده یا فزایش یابد مقدار TSH کم است. مقدار خیلی کم TSH  می تواند اولین علامت پر کاری تیروئید باشد.

آزمایش کلسترول و تری گلیسیرید : مقدار پائین کلسترول و تری گلیسیرید می تواند ناشی از افزایش سرعت متابولیسم باشد که از علائم پر کاری تیروئید است.

سونوگرافی : سونوگرافی می تواند اندازه تیروئید و وجود توده یا ندول را در تیروئید تشخیص دهد.

CT  یا MRI  می تواند هیپوفیز را بررسی کرده و وجود ندول در آن را بعنوان علت پر کاری تیروئید نشان دهد.

اسکن رادیو اکتیو تیروئید که مقدار جذب ید در تیروئید و چگونگی انتشار آن را در تیروئید بررسی می کند.