0
0 دیدگاه

مدتی هست همش با خودم حرف میزنم،که کسی منو دوس نداره،بدرد هیچ کاری نمیخورم،هر کی میمیره با خودم میگم کاش من جای اون بودم،همیشه همه چی رو میریزم تو خودم،بعضی وقتا دیگه سرم میخا منفجر شده از بس فشاررومه،اگه کسی بهم حرف بدی بزنه من فقط سکوت میکنم،یا تامیام از خودم دفاع کنم گریه ام میگیره و نمیتونم حرف بزنم،بعدش تا مدت ها خود خوری میکنم،

خسته ام،دلم میخواد بتونم با کسی حرف بزنم،درد دل کنم اما هیچکس نیست،همممش میریزم تو خودم ،

بعضی از دوستام رو که خیلی بهشون علاقه دارم,دلم میخاد دستشون رو بگیرم،بغلشون کنم،اینکار حس خیلی خوبی بهم میده،و حالم رو بهتر میکنه..

عرفان امانی وضعیت را به منتشر شده تغییر داد 14 بهمن 1402