سلام. یه خانمی هست ۷ سال از خودم بزرگتر ه.میشه ۴۲ سال سنش. خیلی دوسش دارم. باهم تو یه شرکتیم. قرار بود از رابطمون تو شرکت کسی نفهمه.ولی دیدم مدیرمون میدونست و گفتش دختره به هش گفته که تو ازش خواستگاری کردی ولی خودش به دروغ میگه به کسی نگفتم. تو اینستا فالو نمیگنه میگه اخه همه فالوورام خانوادگیه. بعد یه بار تو واتس اپش دیدم یکی از همکارا که متاهل هم هست براش عکس های با مضمون صبح بخیر با گل و قلب فرستاده. چند بار رفتم اتاقش دیدم همون شخص کنارش نشسته. ولی دختره میگه برای کار اداری بوده(هرجور حساب میکنم اون نحوه کنار هم نشستن عادی و کاری نیست. حتی دوستم که از موضوع خبر نداره میگه فلانی داره مخ فلان دختره رو میزنه).میگم بریم بیرون قبول نمیگنه. همش وقت نداشتن رو بهونه میکنه و میگه خیلی دوست دارم ولی به خدا باید برم دفتر کاریم تا ۱۰ شب اونجام. خیلی دوسش دارم ولی نمیدونم اگه ازدواج کنم واقعا به ارامش قلبی میرسم یا زندگیم بهم میریزه.(من خودم ۳۵ سالمه. تا الان دوست دخترم نداشتم . دختر بازم اصلا نبودم. تا حالا از یه دختر اینقدر خوشم نیومده بود که از این میاد. ) لطفا راهنمایم کن