در این مقاله، به بررسی سندرم کودک دیجیتال (بیبی دیجیتال)، علل و علائم آن، و همچنین راههای پیشگیری و درمان آن میپردازیم. فرزند ما اصلاً نمی تواند تمرکز کند و کاملاً سرکشی می کند. آماده شدن او برای مدرسه یا زمان خواب یک کابوس روزانه است.» او خسته است و حتی زمانی که به اندازه کافی خوابیده است دچار فروپاشی شده است. او از کوچکترین چیزی عصبانی می شود. بچه های دیگر نمی خواهند با او بازی کنند. “نمرات او امسال پایین آمده است و ما نمی دانیم چرا.” علائم یا شکایات فوق بسیار رایج هستند که تقریباً هر والدینی به یک یا چند مورد از آنها مربوط می شود.
اعتیاد به زمان نمایش به طور گسترده در سال های گذشته مورد بحث قرار گرفته است. قبل از اینکه اعتیاد واقعاً ایجاد شود، احتمالاً سیستم عصبی کودک در اثر قرار گرفتن منظم در معرض نمایشگر بیش از حد تحریک می شود. این باعث ایجاد استرس مزمن در مغز و در نتیجه اختلالات مختلف یادگیری و رفتاری می شود. برای والدین مهم است که بتوانند علائم یک حالت مشکل ساز (که همیشه آشکار نیستند) را تشخیص دهند و در صورت نیاز اقدامات لازم را انجام دهند. در دنیای امروز که تکنولوژی به an integral part of life ما تبدیل شده، کودکان نیز از این قاعده مستثنی نیستند.
استفاده از وسایل دیجیتال مانند گوشیهای هوشمند، تبلتها و تلویزیونها به امری رایج در بین کودکان تبدیل شده است. اما این امر، خطرات و پیامدهای منفی را نیز به همراه دارد. سندرم کودک دیجیتال(بیبی دیجیتال) یا اختلال بیبی دیجیتال یکی از این پیامدهاست که میتواند بر سلامت جسمی، روحی و روانی کودکان تاثیر مخربی بگذارد.
سندرم کودک دیجیتال (بیبی دیجیتال) چیست؟
سندرم دیجیتال در کودکان، مجموعهای از علائم و اختلالات است که در اثر استفاده بیش از حد از وسایل دیجیتال مانند گوشیهای هوشمند، تبلتها و تلویزیونها در کودکان خردسال، به خصوص زیر دو سال، ایجاد میشود. این سندرم شباهتهایی به اختلال طیف اوتیسم دارد، به همین دلیل به آن شبه اوتیسم نیز گفته میشود.
شبه اوتیسم چیست؟
شبه اوتیسم، مجموعهای از علائم و اختلالات است که شبیه به اختلال طیف اوتیسم هستند، اما با آن متفاوت است. در شبه اوتیسم، کودک ممکن است در زمینههای مختلفی مانند رشد گفتار و زبان، مهارتهای اجتماعی، رفتار و یادگیری مشکلاتی داشته باشد.
تفاوت بین اوتیسم و سندرم دیجیتال
- اختلال طیف اوتیسم، یک اختلال رشدی عصبی است که بر نحوه ارتباط و تعامل افراد با دیگران و دنیای اطرافشان تأثیر میگذارد. این اختلال مادرزادی است و هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.
- سندرم دیجیتال، یک اختلال اکتسابی است که در اثر عوامل محیطی، مانند استفاده بیش از حد از وسایل دیجیتال، ایجاد میشود. این اختلال قابل درمان است و با حذف یا محدود کردن استفاده از وسایل دیجیتال میتوان از بروز آن پیشگیری کرد.
درخواست نوشتن آزمایش آنلاین دهید!
آزمایش میخوای بدی و نیاز به نسخه اینترنتی آزمایش داری؟ درخواست نوشتن نسخه آزمایش آنلاین ازپزشک داری؟
قبل از درخواست ویزیت، از طریق اپلیکیشن ازپزشک با قیمت خیلی مناسب درخواست نوشتن آزمایش اینترنتی بده و بعد از انجام آزمایش با جواب آزمایشت ازپزشک ویزیت بگیر!
علل ابتلا به سندرم دیجیتال (بیبی دیجیتال)
استفاده بیش از حد از وسایل دیجیتال، مهمترین عامل ابتلا به سندرم دیجیتال در کودکان است. عوامل دیگری مانند سابقه خانوادگی اوتیسم، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد نیز میتوانند در ابتلا به این سندرم نقش داشته باشند.
علائم سندرم دیجیتال یا بیبی دیجیتال
علائم سندرم دیجیتال یا بیبی دیجیتال به طور دقیق مشخص نشدهاند، اما میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- تاخیر در رشد گفتار و زبان
- مشکلات در مهارتهای اجتماعی
- رفتارهای وسواسی-اجباری
- بیقراری و عدم تمرکز
- مشکلات خواب
- وابستگی به وسایل دیجیتال
- بیعلاقی به فعالیتهای فیزیکی و بازیهای سنتی
- پرخاشگری
- گوشهگیری
پیشنهاد مقاله: علت دیر صحبت کردن کودک چیست؟
تاثیر سندرم دیجیتال بر کودکان
سندرم دیجیتال میتواند بر سلامت جسمی، روحی و روانی کودکان تاثیر مخربی بگذارد. برخی از این اثرات عبارتند از:
- تاخیر در رشد و تکامل
- مشکلات یادگیری
- اضطراب و افسردگی
- چاقی و اضافه وزن
- مشکلات بینایی
- ضعف سیستم ایمنی بدن
یکی از جذابیتهای اپلیکیشن از پزشک این است که بیمار امکان دریافت مشاوره با متخصص روانشناسی و مشاوره پزشکی آنلاین را داشته، و با استفاده از این خدمات میتوانند بدون اتلاف وقت، با صرف هزینه کمتر، و بدون نیاز به تحمل شلوغی مطب به صورت کاملا آنلاین ازپزشک مورد نظر خود به راحتی مشاوره آنلاین دریافت نمائید. برای استفاده از این خدمات ارزشمند کافی است اپ ازپزشک را نصب کرده تا از تمامی خدمات مخصوص بیماران بهرهمند شوید.
پشت افسانه های صفحه نمایش الکترونیکی چیست؟
آیا هنوز معتقدید که ابزارها برای کودک شما مفید هستند؟ هزاران تحقیق مرتبط وجود دارد که ثابت می کند اینطور نیست. در زیر برخی از باورهای رایج را معرفی خواهیم کرد.
- محتوای آموزشی مضر نیست. در واقع، کل زمان صفحه نمایش از نظر تأثیر نامطلوب مهمتر از نوع یا محتوا است. همه چیز در حد اعتدال خوب است زمان تماشای صفحه یک محرک بزرگ است که بچه ها همیشه نمی توانند از عهده آن برآیند، بنابراین محدود کردن رسانه های الکترونیکی همیشه اعمال نمی شود.
- فناوری آموزشی انقلابی در یادگیری ایجاد می کند. این هنوز ثابت نشده است شواهد زیادی مبنی بر مضر بودن آن برای کودکان وجود دارد.
- کتاب های کاغذی را می توان به همان اندازه با کتاب های الکترونیکی جایگزین کرد. خواندن از روی صفحه نمایش در واقع مانع توسعه سواد و درک مطلب می شود و مهارت های خواندن عمیق را مختل می کند.
- بچه ها از یادداشت برداری با لپ تاپ سود می برند. در همه جا، دست خط از نظر یادآوری، ادغام مطالب و نمرات امتحان، از یادداشت برداری روی لپ تاپ پیشی می گیرد.
ما به عنوان والدین چه کاری می توانیم انجام دهیم؟
باید بدانید که ماهیت فناوری صفحه نمایش با آنچه که بچه ها برای توسعه مناسب نیاز دارند در تضاد است. آنها به حرکت، تماس چشمی، مکالمه رو در رو، قرار گرفتن در معرض طبیعت نیاز دارند، آنها باید در فضای سه بعدی با مقادیر متفاوتی از تحریک قرار گیرند، نیاز دارند تا خود را خلاقانه بیان کنند. همه این موارد با صفحه نمایش کاهش می یابد. برای جلوگیری از تأثیر بد صفحه نمایش در آینده، خط مشی زمان صفحه نمایش را در خانواده خود ایجاد کنید. می توانید از راه حل فنی مانند Kidslox برای محدود کردن قرار گرفتن در معرض فناوری یا فیلتر کردن محتوای دستگاه های تلفن همراه کودک استفاده کنید.
واقعاً مهم است که تعادلی بین زمان تماشای صفحه و سایر فعالیتهایی که نه تنها با بچهها بلکه با والدین هم مرتبط است، پیدا کنید. به یاد داشته باشید که زمان تماشای صفحه روی هر کودک متفاوت است. بنابراین هیچ فایده ای ندارد که کودک خود را با همسالان خود مقایسه کنید. سعی کنید رویکردی متناسب با خانواده خود ایجاد کنید.
درمان کودکان دیجیتالی
کودک شما بیش از حد از صفحه نمایش استفاده می کند، ممکن است بر رشد او تأثیر بگذارد اما راه هایی برای کنترل آن وجود دارد: درمان سندرم دیجیتال شامل حذف یا محدود کردن استفاده از وسایل دیجیتال، و همچنین ارائه مداخلات درمانی مانند گفتاردرمانی، کاردرمانی و بازی درمانی است.
سندرم صفحات الکترونیک
سندرم صفحات الکترونیک، اصطلاح دیگری برای سندرم دیجیتال (بیبی دیجیتال) است. این اصطلاح به دلیل تاثیر منفی استفاده از وسایل دیجیتال مانند گوشیهای هوشمند، تبلتها و تلویزیونها بر سلامت جسمی و روانی کودکان، به خصوص کودکان زیر دو سال، به کار میرود.
اختلال بیبی دیجیتال
اختلال بیبی دیجیتال، اصطلاح دیگری برای سندرم دیجیتال یا شبه اوتیسم است. این اصطلاح به دلیل شباهت علائم این سندرم به اختلال طیف اوتیسم به کار میرود.
پیشنهاد ویژه: ترس های رایج کودکان را بشناسید!
پیشگیری از سندرم دیجیتال
برای پیشگیری از سندرم دیجیتال در کودکان، لازم است اقدامات زیر انجام شود:
- محدود کردن زمان استفاده از وسایل دیجیتال:
- به طور کلی، کودکان زیر دو سال نباید از هیچگونه وسیله دیجیتالی استفاده کنند.
- برای کودکان دو تا پنج سال، زمان استفاده از وسایل دیجیتال باید به حداکثر یک ساعت در روز محدود شود.
- برای کودکان شش تا یازده سال، زمان استفاده از وسایل دیجیتال باید به حداکثر دو ساعت در روز محدود شود.
- برای کودکان دوازده سال به بالا، زمان استفاده از وسایل دیجیتال باید به حداکثر سه ساعت در روز محدود شود.
- انتخاب محتوای مناسب:
-
- محتوایی که کودکان از طریق وسایل دیجیتال مشاهده میکنند باید مناسب سن و سطح رشدی آنها باشد.
- از نشان دادن برنامههای خشونتآمیز، ترسناک یا نامناسب به کودکان خودداری کنید.
- فعالیتهای جایگزین:
-
- به جای استفاده از وسایل دیجیتال، برای کودکان خود فعالیتهای جایگزین مانند بازیهای سنتی، مطالعه کتاب، ورزش و فعالیتهای اجتماعی فراهم کنید.
- الگوی رفتاری مناسب:
-
- خودتان الگوی رفتاری مناسبی برای فرزندانتان باشید.
- از استفاده بیش از حد از وسایل دیجیتال در مقابل فرزندانتان خودداری کنید.
- گفتگو با کودکان:
-
- با فرزندانتان در مورد مضرات استفاده بیش از حد از وسایل دیجیتال صحبت کنید.
- به آنها آموزش دهید که چگونه از این وسایل به طور صحیح و مسئولانه استفاده کنند.
نتیجهگیری
سندرم دیجیتال (بیبی دیجیتال)، یک مشکل جدی است که میتواند سلامت جسمی، روحی و روانی کودکان را به خطر اندازد. با آگاهی از این مشکل و اقدامات پیشگیرانه، میتوان از بروز آن در کودکان جلوگیری کرد. در صورت مشاهده هرگونه علائم سندرم دیجیتال در فرزندتان، حتماً به یک متخصص کودک مراجعه کنید.
فرح جعفری
روانشناسی عمومی
سپیده امینی
روانشناسی عمومی
داوود لکی
روانشناسی بالینی
فهیمه نیک بخش
روانشناسی عمومی
سیمین رضاوند زایری
روانشناسی
شمسی مبشری نیا
روانشناسی بالینی
حمیده قاضی مزرعه
روانشناسی بالینی
سارا سهرابی
روانشناسی بالینی
سیده کبری میر بهرسی
روانشناسی
میترا سجادیان
روانشناسی بالینی
نسیم ناصری کریمی
روانشناسی بالینی
آدینه مهدیان ریزی
روانشناسی عمومی
لیلا سالاری
روانشناسی بالینی
رامینا جوینی پور
روانشناسی عمومی
حانیه خوش لهجه ثابت
روانشناسی بالینی
حسن صدیقی
روانشناسی عمومی
سحر بهروزیان
روانشناسی عمومی
پریا سلطانی
روانشناسی عمومی
عباس تدینی
روانشناسی بالینی
سعید موسوی
روانشناسی
سوالات متداول
سندرم دیجیتال چیست و چه علائمی دارد؟
سندرم دیجیتال مجموعهای از علائم و اختلالات است که در اثر استفاده بیش از حد از وسایل دیجیتال مانند گوشیهای هوشمند، تبلتها و تلویزیونها در کودکان خردسال ایجاد میشود. علائم این سندرم شامل تاخیر در رشد گفتار و زبان، مشکلات در مهارتهای اجتماعی، رفتارهای وسواسی-اجباری، بیقراری و عدم تمرکز، مشکلات خواب، وابستگی به وسایل دیجیتال، بیعلاقی به فعالیتهای فیزیکی و بازیهای سنتی، پرخاشگری و گوشهگیری است.
چه عواملی میتوانند در ابتلا به سندرم دیجیتال نقش داشته باشند؟
مهمترین عامل ابتلا به سندرم دیجیتال، استفاده بیش از حد از وسایل دیجیتال است. عوامل دیگری مانند سابقه خانوادگی اوتیسم، زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد نیز میتوانند در ابتلا به این سندرم نقش داشته باشند.
چگونه میتوان از سندرم دیجیتال پیشگیری کرد و در صورت ابتلا، آن را درمان کرد؟
برای پیشگیری از سندرم دیجیتال، لازم است زمان استفاده از وسایل دیجیتال در کودکان محدود شود، محتوای مناسب برای آنها انتخاب شود، فعالیتهای جایگزین برای آنها فراهم شود، الگوی رفتاری مناسبی برای آنها ارائه شود و با آنها در مورد مضرات استفاده بیش از حد از وسایل دیجیتال صحبت شود. در صورت ابتلا به سندرم دیجیتال، لازم است به یک متخصص کودک مراجعه کرد تا درمانهای لازم مانند حذف یا محدود کردن استفاده از وسایل دیجیتال، گفتاردرمانی، کاردرمانی و بازی درمانی انجام شود.