تشخیص روماتیسم مفصلی
تشخیص روماتیسم مفصلی می تواند مشکل باشد زیرا بیماری های زیادی می توانند سبب سفتی و التهاب مفصل شوند و آزمایشی برای تشخیص قطعی این بیماری وجود ندارد.
اگر علایم سفتی و التهاب مفصل دارید باید به پزشک مراجعه کنید تا علت آن مشخص شود.
ملاقات با پزشک
پزشکتان شما را معاینه خواهد کرد و مفاصلتان را از جهت وجود هرگونه تورم چک کرده و ارزیابی خواهد کرد که تا چه اندازه مفاصلتان به آسانی قابل حرکت هستند. پزشک همچنین از شما درباره علائمتان سوالاتی خواهد پرسید.
مهم است که درباره همه علائمتان با پزشک صحبت کنید نه فقط علائمی که فکر می کنید اهمیت دارند، چرا که این کار به پزشکتان کمک خواهد کرد تا به درستی بیماری تان را تشخیص دهد.
اگر پزشکی احتمال بدهد که روماتیسم مفصلی دارید، شما را به یک متخصص روماتولوژیست ارجاع خواهد داد.
آزمایش خون
پزشک ممکن است برای تایید تشخیص از شما آزمایش خون بگیرد.
هیچ آزمایش خونی نمی تواند به صورت قطعی تشخیص روماتیسم مفصلی را تایید یا رد کند، اما برخی از آزمایش ها می توانند ملاک های احتمالی تشخیص بیماری را نشان دهند.
برخی از این آزمایش ها عبارتند از:
- سرعت رسوب گلبول قرمز (ESR)
- (CRP) پروتئین واکنشی C
- شمارش کامل سلول های خونی
با شمارش کامل سلول های خونی احتمال وجود کم خونی بررسی می شود. کم خونی (آنمی) یعنی اینکه خون شما به علت کمبود سلول های خونی قادر به حمل اکسیژن به مقدار کافی نیست.
کم خونی (آنمی) در افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی شایع است، با این وجود داشتن آنمی روماتیسم مفصلی را اثبات نمی کند.
عامل روماتیسم و آنتی بادی های ضد CCP
آزمایش های خون خاصی می توانند به تشخیص روماتیسم مفصلی کمک کنند، اما برای همه افراد دقیق نیستند.
حدود نیمی از افراد مبتلا به روماتیسم مفصلی هنگام شروع بیماری یک فاکتور روماتیسمی مثبت در خونشان دارند، اما آزمایش حدود یکی از 20 فرد غیرمبتلا به روماتیسم مفصلی نیز مثبت می شود.
یک آنتی بادی به نام ضد CCP وجود دارد. افرادی که آزمایش خون آن ها برای آنتی بادی های ضد CCP مثبت است با احتمال بیشتری به روماتیسم مفصلی مبتلا می شوند، اما همه افرادی که روماتیسم مفصلی دارند دارای این آنتی بادی نیستند.
آن هایی که آزمایششان هم برای عامل روماتیسم و هم برای ضد CCP مثبت می شود با احتمال بیشتری دچار روماتیسم مفصلی شدید هستند و نیازمند درمان قویتری می باشند.
تصویربرداری از مفصل
می توان از برخی از اسکن ها برای بررسی وجود التهاب و آسیب مفصلی استفاده کرد. این اسکن ها می توانند در تشخیص انواع مختلف آرتریت کمک کننده باشند. همچنین می توانند برای نظارت بر روند بیماری در طول زمان استفاده شوند.
اسکن هایی که برای تشخیص و نظارت بر روماتیسم مفصلی انجام می شوند عبارتند از:
- پرتو ایکس – زمانی که پرتوها اشعه X از بدن شما رد می شوند تا مفاصل و استخوان های شما بررسی شوند.
- سونوگرافی – زمانی که امواج صوتی با فرکانس بالا برای ساخت تصویری از مفاصل شما مورد استفاده قرار می گیرند.
- تصویرسازی تشدید مغناطیسی (MRI) – زمانی که میدان های مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای ساخت تصویری با جزئیات از مفاصل شما مورد استفاده قرار می گیرند.