سلام من احساس میکنم حال خوبی ندارم انگار قلبم تحت فشار شدیدی باشه، شریک عاطفیم قصد مهاجرت داره و البته خودش میگه هنوز قطعی نیست و ممکن یکی دو سال طول بکشه لازم به ذکر که بگم پارسال بعد از تموم شدن خدمت سربازیش هم همچین نیتی داشت و به همین علت یه مدت زمان کوتاهی رو از هم دور شدیم اما نتونستیم بدون هم دووم بیاریم و برگشتیم بهم و از همون روز من مبنی رو بر این گذاشتم که این آقا یه روز خواهد رفت اما خب بازم کور سوی امیدی میدیدم که بتونیم کنار هم شرایط رو تا حدودی بهبود ببخشیم و کنار هم بمونیم اما الان باز یجورایی بحثش پیش اومده و خب اگر این اتفاق بیفته از هم جدا میشیم و اگر جدا بشیم من واقعا نمیتونم کسی رو جایگزین این شخص ببینم واقعا در مقابل این شخص خودم بودم و اون من رو همونطور که هستم پذیرفت و همیشه تشویقم کرد که رشد کنم و این ویژگی این فرد رو برای من خاص میکنه ایشون کاملا نسبت به من متعهد بود با من صادق بود و همچنین من هم در قبال اون همین بودم تفاوت ها و شباهت های هم رو پذیرفتیم ولی تنها مشکل پیش اومده که ممکن باعث جداییمون بشه همین بحث مهاجرت خب شاید منطقی تر این باشه که بعد از دونستن این موضوع ترجیح بدم الان جدا شیم که وابستگی کمتری بینمون باشه و هر دو کمتر بهم بریزیم بعدش اما از طرفی هم تا آخرین لحظه میخوام از کنارش بودن لذت ببرم اما هرچقدر زمان بیشتری باهم بمونیم وابستگی من هم بیشتر میشه و جدایی برام سخت تر میشه