اضطراب جدایی در کودکان یک مرحله طبیعی رشد برای نوزادان و کودکان نوپا است. کودکان خردسال اغلب دوره‌ای از اضطراب جدایی را تجربه میکنند، اما بیشتر کودکان در حدود 3 سالگی از اضطراب جدایی پیشی می‌گیرند. در برخی از کودکان اضطراب جدایی نشانه وضعیت جدی تری است که به نام اختلال اضطراب جدایی شناخته می شود و از سنین پیش دبستانی شروع می شود. در ادامه مطلب میخواهیم به علائم اضطراب جدایی در کودکان، علل و درمان بپردازیم. تا پایان با ما باشید تا بیشتر با اضطراب جدایی کودکان آشنا شوید.
فهرست مطالب
اضطراب جدایی در نوزادان
اضطراب جدایی ترس نوزاد از دوری از والدین یا مراقبانشان است. نوزادان مبتلا به اضطراب جدایی ممکن است گریه کنند یا به والدین یا مراقبان خود بچسبند که از آنها جدا نشوند. اضطراب جدایی در کودکان بخشی مشترک از رشد آنها است. می تواند در حدود 6-7 ماهگی شروع شود و در 14-18 ماهه به اوج خود برسد. معمولاً در اوایل کودکی به تدریج از بین می رود. ترس از غریبه ها شبیه اضطراب جدایی است. این زمانی است که نوزاد از افرادی که نمی شناسند ناراحت می شوند و می‌ترسند.
اختلال اضطراب جدایی
اضطراب جدایی در کودکان
طبیعی است که کودکان خردسال گاهی اوقات در مواجهه با جدایی های معمول از والدین یا سایر مراقبان مهم خود گریه میکنند، می چسبند یا از جدایی امتناع کنند اما این ها باعث احساس نگرانی یا ناراحتی ما میشود. معمولاً با بزرگ شدن، شروع مدرسه و کسب اعتماد به نفس، اضطراب جدایی در کودکان از بین می رود. با این حال برای برخی از کودکان واکنش آنها به جدایی های واقعی یا پیش بینی شده بسیار شدیدتر از همسالانشان است و یا خیلی بیشتر از 1-2 سال اول مدرسه ادامه می یابد.
علت اضطراب جدایی کودکان در مدرسه
کودکان که به سن پیش دبستانی و مدرسه می رسند کمتر دچار اضطراب جدایی می شوند. البته همیشه زمان هایی وجود دارد که آنها فقط می خواهند با شما باشند. اگر به نظر می رسد کودک پیش دبستانی یا مدرسه شما به طور خاص و مرتب از جدا شدن از شما ناراحت است این احتمال وجود دارد که او به اختلال اضطراب جدایی مبتلا باشد . حدود 4 درصد از کودکان پیش دبستانی و کودکان در سن مدرسه به اختلال مبتلا می شوند.
اختلال اضطراب جدایی زمانی است که اضطراب فرزند شما:
- در زندگی فرزند شما و زندگی خانوادگی شما اختلال ایجاد می کند.
- شدیدتر از اضطراب سایر کودکان هم سن است.
- حداقل 4 هفته ادامه داشته است.
پیشنهاد مقاله: نحوه برخورد با لجبازی کودکان
عوامل محیطی در اضطراب جدایی در کودکان
اضطراب جدایی در کودکان می تواند ژنتیکی باشد. عوامل محیطی نیز می توانند باعث اضطراب جدایی در کودکان سنین مدرسه شوند. این عوامل عبارتند از:
- مرگ در خانواده
- جدایی یا طلاق والدین
- غیبت والدین
- جابجایی جغرافیایی محل زندگی
- تغییر مدرسه
- تشخیص اضطراب در والدین
- اعتیاد به الکل والدین
- نوع سرپرستی و فرزندخواندگی
یکی از جذابیت‌های اپلیکیشن از پزشک این است که بیمار امکان دریافت مشاوره و مشاوره پزشکی آنلاین را داشته، و با استفاده از این خدمات می‌توانند بدون اتلاف وقت، با صرف هزینه کمتر، و بدون نیاز به تحمل شلوغی مطب به صورت کاملا آنلاین ازپزشک مورد نظر خود به راحتی مشاوره دریافت نمائید و یا ویزیت شوید. برای استفاده از این خدمات ارزشمند کافی است اپ ازپزشک را نصب کرده تا از تمامی خدمات مخصوص بیماران بهره‌مند شوید.
درمان اضطراب جدایی در کودکان دبستانی
موارد ریز به والدین کمک میکند تا اضطراب جدایی را در فرزندان خود مخصوصا فرزندانی که در سن مدرسه هستند کنترل و کاهش دهند:
ایجاد آشنایی
اگر فرزندتان را در مکانی جدید می‌گذارید (مثلاً در مدرسه) ممکن است مفید باشد که مدتی را با کودک خود در آن محیط بگذرانید تا او بتواند با محیط اطراف خود آشنا شود.
کاهش اضطراب جدایی در کودکان
شفاف ارتباط برقرار کنید و با برنامه سازگار باشید
اگر فرزندتان اضطراب جدایی دارد الگوهای رفتاری و سبک فرزندپروری خود را با مراقبان و معلمانش در میان بگذارید تا بدانند چه انتظاری داشته باشند و چگونه پاسخ دهند. همچنین می‌خواهید با توضیح اینکه چه مدت از او دور خواهید بود، چه زمانی برمی‌گردید و اینکه او واقعاً دوباره شما را خواهد دید به وضوح با فرزندتان ارتباط برقرار کنید. هرچه با آنچه به آنها می گویید سازگارتر باشید آنها بیشتر می توانند به بازگشت شما اعتماد کنند و بدون حضور شما راحت تر خواهند بود.
برنامه ریزی داشته باشید
برای کمک به فرزندتان برای انتقال به مدرسه در صبح برنامه‌ریزی کنید.زودتر به مدرسه بیایید، قبل از آمدن سایر بچه‌ها به عنوان کمک معلم عمل کنید. قبل از به صدا درآمدن زنگ در زمین بازی کمی ورزش کنید.
فهرستی از افکار مثبت
روی تهیه فهرستی از افکار مثبت به فرزندتان کمک کنید تا افکار مضطرب خود را اصلاح کند.حتی به نوشتن آن ها روی کارت ها و گذاشتن آنها در کوله پشتی او کمک می کند.
نحوه خداحافظی
تشریفات خداحافظی را کوتاه انجام دهید و زیاد این روند را طولانی نکنید.
پیشنهاد ویژه: اضطراب تحصیلی کودکان و درمان آن
درمان اضطراب جدایی در بزرگسالان
یکی از تفاوت های اصلی بین اختلال اضطراب جدایی در کودکان و بزرگسالان، نوع فرد مورد علاقه است. کودکان معمولاً هنگام جدا شدن از والدین خود یا سایر مراقبان مورد اعتماد مضطرب هستند. بزرگسالان هنگام جدا شدن از فرزندان خود دچار اضطراب می شوند. آنها همچنین می توانند اضطراب جدایی را در روابط خود احساس کنند مانند با همسر یا افراد مهم.
گزینه های درمان اضطراب جدایی در بزرگسالان شامل موارد زیر است:
- اضطراب جدایی در بزرگسالان نیز می تواند با درمان شناختی رفتاری (CBT) درمان شود. روانشناس شما ممکن است CBT یا نوع دیگری از درمان را توصیه کند. سایر گزینه های درمانی عبارتند از:
- رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT)، نوعی درمان است که به شما کمک می کند تا با احساسات دشوار مقابله کنید.
- خانواده درمانی.
- گروه درمانی.
- دارو درمانی: داروها نیز ممکن است تجویز شوند. داروهای ضد افسردگی مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) و داروهای ضد اضطراب ( بنزودیازپین ها ) می توانند به مدیریت علائم کمک کند.
سخن پایانی
چه شما یا فرزندتان علائم اختلال اضطراب جدایی را تجربه کنید، می تواند بر کیفیت زندگی شما تأثیر بگذارد. در حالی که تشخیص اختلال اضطراب جدایی ترسناک است، مهم است که به یاد داشته باشید که قابل درمان است. اگر فکر می کنید ممکن است شما یا فرزندتان دچار اختلال اضطراب جدایی باشید، فوراً با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود یا متخصص کودکان تماس بگیرید. آنها می توانند به شما در تعیین یک برنامه درمانی که برای شما مناسب است کمک کنند.
