میوپی یا نزدیک بینی

نزدیک بینی یا میوپی یک مشکل شایع چشم است که باعث می شود اشیاء دور تار دیده شوند در حالیکه اشیاء نزدیک به وضوح قابل رویت هستند. به نظر می رسد تا یک سوم افراد در جامعه درگیر این مشکل هستند و شیوع آن رو به افزایش است.
نزدیک بینی می تواند از وضعیت خفیف، حالتی که نیازی به درمان ندارد، تا وضعیت شدید، حالتی که دید فرد بطور چشمگیری تحت تاثیر قرا گرفته است، متغیر باشد. این مشکل معمولا حوالی بلوغ شروع می شود و تا زمانیکه رشد چشم ها کامل شود به تدریج بدتر می شود، اما می تواند در کودکان بسیار کم سن و سال نیز رخ دهد.  

چشم هایتان را مورد ارزیابی قرار دهید

اگر فکر می کنید شما یا کودکتان ممکن است نزدیک بین باشید باید یک وقت ویزیت نزد بینایی سنج نزدیک محل سکونت خود بگیرید. باید حداقل هر دو سال یک باربطور منظم وضعیت چشمهایتان ارزیابی شود اما اگر هرگونه نگرانی در مورد بینایی تان دارید، می توانید در هر زمان این ارزیابی را انجام دهید. یک بررسی چشم پزشکی مشخص می کند که شما نزدیک بین و یا دوربین هستید و می توانید برای اصلاح بینایی تان یک نسخه برای تهیه عینک و یا لنز تماسی دریافت کنید. برای بعضی افراد – از جمله کودکان زیر 16 سال و یا زیر 19 سال که تمام وقت به مدرسه می روند- معاینات چشم بصورت رایگان در سیستم سلامت کشوری در دسترس است.

بیماری های چشمی مرتبط با نزدیک بینی

بعضی بزرگسالان مبتلا به نزدیک بینی شدید و کودکان کم سن که نزدیک بینی شان درمان نشده است، احتمال بیشتری دارند که به  سایر مشکلات چشمی مبتلا شوند.

این بیماری ها عبارتند از:

• لوچی یا دوبینی – مشکلی در زمان کودکی است که چشم ها در جهات مختلف جهت گیری می کنند
• تنبلی چشم – مشکل چشمی دوران کودکی که یک چشم بخوبی تکامل پیدا نمی کند
• گلوکوما (آب سیاه) – افزایش فشار داخل چشم
• کاتاراکت (آب مروارید) – لکه های مات و تیره روی عدسی چشم ایجاد می شوند
• جداشدگی شبکیه – شبکیه از عروق خونی تامین کننده اکسیژن ومواد مغذی جدا و کنده می شود.