جنتامایسین یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف از نوع آمینوگلیکوزید است که در برابر باکتری‌های گرم منفی هوازی اثر می‌گذارد. همچنین در ترکیب با سایر آنتی بیوتیک ها برای درمان عفونت های ناشی از ارگانیسم های گرم مثبت مانند استافیلوکوکوس اورئوس و گونه های خاصی از استرپتوکوک ها استفاده می شود. علاوه بر این، جنتامایسین در ترکیب با پنی سیلین‌ها برای درمان اندوکاردیت (عفونت قلب) استفاده می‌گردد. این دارو با مهار سنتز پروتئین های باکتریایی، آنها را از بین می برد. تزریق جنتامایسین برای درمان برخی عفونت‌های میکروبی جدی مانند مننژیت (عفونت غشاهای اطراف مغز و نخاع)، عفونت خون، شکم (ناحیه معده)، ریه‌ها، پوست، استخوان‌ها، مفاصل، دستگاه ادراری و همچنین عفونت رحم استفاده می‌شود.
این دارو طبق دستور پزشک معمولاً هر 8 ساعت به صورت تزریق در ورید یا ماهیچه تجویز می شود. دوز بر اساس وضعیت پزشکی، وزن و پاسخ به درمان تعیین می‌گردد. آزمایش‌هایی مانند عملکرد کلیه و بررسی سطح دارو در خون ممکن است برای کمک به یافتن بهترین دوز برای شرایط بیمار انجام شود. آنتی بیوتیک هایی مانند جنتامایسین برای سرماخوردگی، انفلوانزا یا سایر عفونت های ویروسی موثر نیستند. مصرف آنها در مواقعی که نیازی به آنها نیست، خطر ابتلا به عفونتی را که بعداً در مقابل درمان آنتی‌بیوتیکی مقاومت می‌کند، افزایش می‌دهد.
عوارض جنتامایسین
- ادم (ورم)
- فشار خون بالا یا پایین
- مشکلات کلیوی
- سردرد
- مشکلات کبدی
- واکنش محل تزریق
- ریزش مو
- خارش
- تشنج
- سرگیجه
- افسردگی
- گیجی
- اختلالات الکترولیت
- حالت تهوع
- استفراغ
- افزایش ترشح بزاق
- مشکلات بینایی
- اختلال شنوایی
- مشکلات تنفسی
- تب
- درد مفاصل
- کم خونی
- کاهش تعداد گلبول های سفید
- کاهش پلاکت
- واکنش های آلرژیک
عفونت واژن
عفونت رحم
اندومتریت یا عفونت رحم التهاب و عفونت پوشش داخلی رحم است. عفونت رحم را می توان به دو دسته مرتبط با بارداری و غیرمرتبط با بارداری تقسیم کرد. زمانی که این بیماری با بارداری ارتباطی نداشته باشد، به آن بیماری التهابی لگن (PID) گفته می شود. اندومتریت اغلب با التهاب لوله های رحم، تخمدان ها و لگن همراه است. عفونت رحم معمولاً از یک عفونت بالا رونده از دستگاه تناسلی تحتانی مانند عفونت واژن ناشی می شود و تشخیص آن معمولاً بر اساس یافته های بالینی مانند تب و درد زیر شکم است.
علت شناسی
اندومتریت یک بیماری چند میکروبی است که در بیشتر موارد، از یک عفونت صعودی از ارگانیسم‌های موجود در فلور طبیعی واژن ناشی می‌شود. عفونت رحم می تواند به دلیل کلامیدیا، سوزاک، سل یا ترکیبی از باکتری های طبیعی واژن باشد و بیشتر احتمال دارد بعد از سقط جنین یا زایمان اتفاق بیفتد. این عفونت همچنین بعد از زایمان طول کشیده یا سزارین شایع تر است.
پس از انجام عمل لگنی که از طریق دهانه رحم انجام می شود، خطر ابتلا به عفونت رحم بیشتر است. چنین اقداماتی عبارتند از:
- کورتاژ
- بیوپسی آندومتر
- هیستروسکوپی
- قرار دادن دستگاه داخل رحمی (IUD)
- زایمان (سزارین شایع تر از زایمان طبیعی)
عفونت رحم می تواند همزمان با سایر عفونت های لگنی رخ دهد.
پیشنهاد مقاله: سریع ترین راه درمان عفونت در بارداری
پیش آگهی
تقریباً 90 درصد از زنانی که تحت درمان با داروهای تأیید شده قرار گرفته‌ند، طی 48 تا 72 ساعت بهبود پیدا می‌کنند. تاخیر در شروع درمان آنتی بیوتیکی می تواند منجر به سمیت سیستمیک شود. عفونت رحم یا عفونت واژن با افزایش مرگ و میر مادران ناشی از شوک سپتیک همراه است.
تشخیص
تشخیص معمولا بر اساس یافته های بالینی به شرح زیر است:
- تب
- درد زیر شکم
- خونریزی غیر طبیعی واژینال
- ترشحات غیر طبیعی یا خارش واژن
- دیسپارونی (درد هنگام رابطه جنسی)
- سوزش ادرار
- یبوست یا درد همراه با اجابت مزاج
- تورم شکم
- بدحالی
در موارد پس از زایمان، بیماران با تب، لرز، درد زیر شکم و ترشحات بدبو مراجعه می کنند. علایم بیماران مبتلا به PID شامل درد زیر شکم، ترشحات واژن، دیسپارونی، سوزش ادرار، تب و سایر علائم سیستمیک می‌باشد.
یکی از جذابیت‌های اپلیکیشن از پزشک این است که بیمار امکان دریافت مشاوره و مشاوره پزشکی آنلاین را داشته، و با استفاده از این خدمات می‌توانند بدون اتلاف وقت، با صرف هزینه کمتر، و بدون نیاز به تحمل شلوغی مطب به صورت کاملا آنلاین ازپزشک مورد نظر خود به راحتی مشاوره دریافت نمائید و یا ویزیت شوید. برای استفاده از این خدمات ارزشمند کافی است اپ ازپزشک را نصب کرده تا از تمامی خدمات مخصوص بیماران بهره‌مند شوید.
بررسی‌ها و آزمایشات
طی معاینه لگن توسط پزشک، رحم و دهانه رحم ممکن است حساس باشد و صداهای روده شنیده نشود. ترشحات دهانه رحم نیز گاهی وجود دارد.
آزمایشات:
- کشت از دهانه رحم برای کلامیدیا، سوزاک و سایر ارگانیسم ها
- بیوپسی آندومتر
- ESR (سرعت رسوب گلبول قرمز)
- لاپاراسکوپی
- WBC (شمارش سفید خون)
- معاینه میکروسکوپی هرگونه ترشح
درمان عفونت رحم
رویکردهای درمانی
پس از تشخیص عفونت رحم، پزشک باید به سرعت آنتی بیوتیک های وسیع‌الطیف را شروع کند. اکثر موارد عفونت رحم، از جمله مواردی که بعد از زایمان سزارین رخ می دهد، باید در بیمارستان درمان شوند. برای موارد خفیف پس از زایمان طبیعی، آنتی بیوتیک های خوراکی ممکن است کافی باشد. درمان جراحی معمولاً در اندومتریت حاد ضروری نیست. با این حال، در بعضی از افراد به دنبال سقط عفونی کورتاژ رحم لازم می‌شود. در موارد نادر عفونت رحم شدید که به درمان دارویی پاسخ نمی دهد، ممکن است هیسترکتومی ( درآوردن رحم ) به عنوان یک مداخله نجات بخش ضروری باشد.
پیشنهاد وبژه: عفونت کلامیدیا چیست و چگونه درمان می شود؟
درمان آنتی بیوتیکی عفونت رحم غیر مرتبط با بارداری
چندین عامل ضد باکتری با فعالیت در برابر طیف وسیعی از پاتوژن‌های دخیل مورد مطالعه قرار گرفته‌اند، از جمله داروهای موجود در گروه‌های دارویی بتالاکتام، فلوروکینولون، آمینوگلیکوزید، لینکوزامید و ماکرولید.
اکثریت قریب به اتفاق این مطالعات شامل درمان دوگانه برای پوشش طیف گسترده ای از میکروب‌های مرتبط با PID هستند. داکسی سایکلین عامل انتخابی در اکثر این مطالعات بوده است، اگرچه آزیترومایسین نیز در برخی از رژیم‌های درمانی وجود دارد. ترکیب کلیندامایسین و جنتامایسین دارای فعالیت متوسط در شرایط آزمایشگاهی است، در حالی که یک سفالوسپورین نسل دوم (به عنوان مثال، سفوکسیتین یا سفوتتان) به همراه داکسی سایکلین دارای فعالیت عالی در برابر هر دو پاتوژن هستند. آمپی سیلین سولباکتام نیز یک عامل بتالاکتام وسیع‌الطیف است، اگرچه اطلاعات کمی در مورد استفاده از آن برای درمان PID وجود دارد.
فلوروکینولون‌ها ( مانند سیپروفلوکساسین) دیگر PID توصیه نمی شوند، زیرا میزان مقاومت در برابر آنها افزایش یافته است.
درمان آنتی بیوتیکی عفونت رحم مرتبط با بارداری
درمان برای تسکین علائم و جلوگیری از عواقبی مانند عفونت شکم، آبسه و ترومبوفلبیت عفونی لگن توصیه می شود. تجویز سریع آنتی بیوتیک های مناسب در بیماران بدحال بسیار مهم است. درمان بدون توجه به نحوه زایمان یکسان است. با توجه به میکروبیولوژی عفونت رحم، تجویز آنتی‌بیوتیک‌های تزریقی وسیع‌الطیف توصیه می‌شود. آنتی بیوتیک های خوراکی گزینه ای برای اندومتریت خفیف هستند.
کلیندامایسین به همراه جنتامایسین یک رژیم وریدی رایج و موثر برای بیماران با عملکرد طبیعی کلیه است. موفقیت این درمان 90 تا 97 درصد می‌باشد. برای بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی، جایگزین های مناسب برای جنتامایسین شامل آمپی سیلین سولباکتام یا کلیندامایسین و سفالوسپورین نسل دوم است.
مترونیدازول فعالیت خوبی در برابر بیشتر بی هوازی ها دارد و می تواند با آمپی سیلین و جنتامایسین مفید باشد، اما اگر دارویی با مشخصات ایمنی بهتر در دسترس باشد، انتخاب ارجح برای زنان شیرده نیست. مقاومت به کلیندامایسین در بین باکتری‌های بی‌هوازی در حال افزایش است، در چنین شرایطی، افزودن آمپی سیلین به رژیم کلیندامایسین به همراه جنتامایسین یا استفاده از آمپی سیلین سولباکتام توصیه می شود.
دوره درمان در رژیم خوراکی آنتی بیوتیک، 14 روز و در رژیم آنتی بیوتیکی عضلانی 48 تا 72 ساعت درمان عضلانی است. سپس برای تکمیل درمان عضلانی، یک دوره هفت روزه آنتی بیوتیک خوراکی پیشنهاد می‌گردد. درمان داخل وریدی تا زمانی که بیمار از نظر بالینی بهبود یابد و حداقل 24 تا 48 ساعت دچار تب نشود ادامه مییابد. درمان با آنتی بیوتیک خوراکی پس از درمان داخل وریدی موفقیت آمیز مورد نیاز نیست. کشت خون به طور معمول انجام نمی‌شود. اگر کشت خون انجام شد و باکتری در خون وجود داشت، مشاوره با متخصص بیماری های عفونی توصیه می شود زیرا ممکن است دوره طولانی تر درمان توصیه گردد.
عوارض احتمالی عفونت رحم
عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- ناباروری
- عفونت لگن
- تشکیل آبسه لگن یا رحم
- عفونت خون
- شوک عفونی
