پرخوری عصبی یا bulimia یک اختلال خوردن جدی و تهدید کننده زندگی است. افراد مبتلا به بولیمیا ممکن است به طور مخفیانه پرخوری کنند. خوردن مقادیر زیادی غذا با از دست دادن کنترل بر غذا خوردن و سپس بالا آوردن عمدی که سعی کنند کالری اضافی را به روشی ناسالم از بین ببرند. آیا تفاوت پرخوری عصبی با گرسنگی را میدانید؟ با خواندن ادامه مطلب به فرق پرخوری عصبی با گرسنگی پی ببرید.
فهرست مطالب
اگر به پرخوری عصبی مبتلا هستید احتمالاً درگیر وزن و فرم بدن خود هستید. ممکن است خود را به‌خاطر نقص‌های بدنتان شدید قضاوت کنید. از آنجایی که غلبه بر پرخوری عصبی به خودانگاره مربوط می شود درمان موثر می تواند به شما کمک کند احساس بهتری نسبت به خودتان داشته باشید. الگوهای غذایی سالم تری را دریافت کنید و عوارض جدی را برطرف کنید.
فرق پرخوری عصبی با گرسنگی
علائم پرخوری عصبی
علائم و نشانه های پرخوری عصبی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- درگیر بودن با شکل بدن و وزن خود
- زندگی در ترس از افزایش وزن
- اپیزودهای مکرر مصرف مقادیر زیاد غذا در یک جلسه
- احساس از دست دادن کنترل در طول پرخوری مانند اینکه نمی توانید غذا خوردن را متوقف کنید یا نمی توانید آنچه می خورید را کنترل کنید.
- مجبور کردن خود به استفراغ یا ورزش بیش از حد برای جلوگیری از افزایش وزن پس از پرخوری
- استفاده از ملین ها، دیورتیک ها یا تنقیه بعد از غذا در صورت عدم نیاز
- روزه گرفتن، محدود کردن کالری یا پرهیز از برخی غذاها بین پرخوری
- استفاده بیش از حد از مکمل های غذایی یا محصولات گیاهی برای کاهش وزن
پیشنهاد مقاله: علت و درمان ضعف و گرسنگی ناگھانی
مقایسه پرخوری عصبی با گرسنگی
- تفاوت پرخوری عصبی با گرسنگی در این است که در پرخوری عصبی فرد مقدار زیادی غذا در مدت زمانی اندک استفاده میکند، در صورتی که در گرسنگی فرد به مقدار نیاز و رفع گرسنگی در زمان مناسب به خوردن غذا میپردازد.
- گاهی اوقات پرخوری عصبی شامل محدود کردن شدید غذا برای دوره‌های زمانی میشود. این اغلب منجر به میل شدیدتر برای پرخوری است. که این امر برای گرسنگی صدق نمیکند و فرد هر موقع احساس گرسنگی کند به طور طبیعی به مصرف غذا میپردازد.
- فرق پرخوری عصبی با گرسنگی در این است که فرد بعد از پرخوری عصبی به دنبال اپیزودهای پاکسازی که شامل: استفراغ عمدی، ورزش بیش از حد، استفاده از داروها برای کاهش وزن است که پس از گرسنگی طبیعی این روش ها وجود ندارد.
- در طول پرخوری عصبی فرد کنترلی بر روی مصرف غذای خود ندارد و نمی‌تواند آن را متوقف کند.
یکی از جذابیت‌های اپلیکیشن از پزشک این است که بیمار امکان دریافت مشاوره با متخصص روانشناسی را داشته، و با استفاده از این خدمات می‌توانند بدون اتلاف وقت، با صرف هزینه کم‌تر، و بدون نیاز به تحمل شلوغی مطب به صورت کاملا آنلاین ازپزشک مورد نظر خود به راحتی مشاوره رایگان دریافت نمائید و یا ویزیت شوید. برای استفاده از این خدمات ارزشمند کافی است اپ ازپزشک را نصب کرده تا از تمامی خدمات مخصوص بیماران بهره‌مند شوید.
- اگر بخواهیم به یکی دیگر از تفاوت بولیمیا و گرسنگی بپردازیم باید گفت پس از پرخوری عصبی فرد احساس گناه، شرم و ترس شدید از افزایش وزن را تجربه میکند که پس از گرسنگی و سیر شدن این حالات در فرد به وجود نمی‌آید و فرد احساس لذت و آرامش میکند.
- پرخوری عصبی یک نوع اختلال روان محسوب میشود اما گرسنگی یک مکانیزم طبیعی در افراد است.
- افراد دچار پرخوری عصبی حتما باید برای درمان به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کنند زیرا این اختلال میتواند عواقب جبران ناپذیری برای فرد به همراه داشته باشد.
- یکی دیگر از تفاوت پرخوری عصبی با گرسنگی این است که پرخوری در پی عوامل مختلفی به وجود می‌آید اما گرسنگی از حالات طبیعی بدن و نیاز به مواد غذایی است.
تفاوت بولیمیا و گرسنگی
بهترین زمان مراجعه به متخصص برای درمان پرخوری عصبی
اگر علائم بولیمیا را دارید در اسرع وقت به دنبال کمک پزشکی باشید. اگر پرخوری عصبی درمان نشود می تواند به شدت بر سلامت شما تأثیر بگذارد. در مورد علائم و احساسات خود با یک متخصص سلامت روان صحبت کنید. اگر فرق پرخوری عصبی با گرسنگی را نمی‌دانید و فکر میکنید این رفتار از گرسنگی است این متخصص تفاوت بولیمیا و گرسنگی را برای شما توضیح میدهد. مقایسه پرخوری عصبی با گرسنگی این امکان را به شما میدهد تا متوجه ی وجود این اختلال شوید و درمان خود را آغاز کرده و ادامه دهید تا از عوارض این اختلال در امان باشید.
پیشنهاد ویژه: علت پرخوری قبل از پریودی چیست و چگونه از آن جلوگیری کنیم؟
علل بولیمیا
علت دقیق بولیمیا ناشناخته است. عوامل زیادی می توانند در ایجاد اختلالات پرخوری نقش داشته باشند از جمله: ژنتیک، زیست شناسی، سلامت عاطفی، انتظارات اجتماعی و مسائل دیگر. دختران و زنان بیشتر از پسران و مردان به بولیمیا مبتلا می شوند. پرخوری عصبی اغلب در اواخر نوجوانی یا اوایل بزرگسالی شروع می شود. بسیاری از افراد متاسفانه تفاوت پرخوری عصبی با گرسنگی را متوجه نیستند و به همین دلیل خیلی دیر به متخصصان سلامت روان مراجعه میکنند.
